مابینوگیون (The Mabinogion)
(از واژۀ ویلزی مابینوگی به معنی راهنمای شاعران جوان) مجموعه ای از اساطیر و افسانه های عامۀ ویلز. این مجموعه در اواسط قرن ۱۹ جمع آوری شد و دو نسخۀ کتاب سپید رادرخ (۱۳۰۰ـ۱۳۲۵م) و کتاب قرمز هرگست (۱۳۷۵ـ۱۴۲۵م) مآخذ عمدۀ آن محسوب می شوند. مابینوگیون اصلی از یازده داستان در چهار بخش تشکیل شده است که سه داستان آن به پهلوانی به نام پریدری می پردازد. داستان های دیگر موجود در نسخه های مآخذ قرون وسطا به دربار افسانه ای آرتور شاه مربوط می شوند. برخی از یازده داستان عبارت اند از چهار شاخۀ مابینوگی مشتمل بر «پویل شاهزادۀ دیود»، «برانون دختر لیر»، «ماناویدان پسر لیر»، و «مات پسر ماتونوی»؛ داستان های ویلزی دربردارندۀ «کالچ و آلون» و «رویای رونابوی» دربارۀ آرتور؛ مضامین تاریخی دربردارندۀ «رویای ماسن ولدیگ» و «ماجرای لود و لفیس» که در تاریخ پادشاهان انگلستان (ح ۱۱۳۹م)، اثر جفری مانموتی، نیز آمده اند؛ همچنین سه رمانس آرتوری اوین و لوند/ بانوی چشمه، گرینت و انید، و پردور پسر افراوگ، که نشان دهندۀ تأثیر سبک و محتوای فرانسوی اند و ظاهراً به ایون، اِرِک و پِرسِوال اثر کرتین دو تروا، شاعر فرانسوی قرون وسطا، شباهت دارند، اما بر سر این ارتباط یا شباهت همواره اختلاف نظر بوده است. شارلوت گِست، پژوهشگر انگلیسی قرن ۱۹، تمام این مجموعه را، به انضمام افسانۀ تالیسین، ترجمه کرد که فقط در نسخه های قرن ۱۶ دیده می شد، امّا نشان دهندۀ داستان قدیمی تری بود که تاریخ نگارش آن به قرن ۹م برمی گشت.
(از واژۀ ویلزی مابینوگی به معنی راهنمای شاعران جوان) مجموعه ای از اساطیر و افسانه های عامۀ ویلز. این مجموعه در اواسط قرن ۱۹ جمع آوری شد و دو نسخۀ کتاب سپید رادرخ (۱۳۰۰ـ۱۳۲۵م) و کتاب قرمز هرگست (۱۳۷۵ـ۱۴۲۵م) مآخذ عمدۀ آن محسوب می شوند. مابینوگیون اصلی از یازده داستان در چهار بخش تشکیل شده است که سه داستان آن به پهلوانی به نام پریدری می پردازد. داستان های دیگر موجود در نسخه های مآخذ قرون وسطا به دربار افسانه ای آرتور شاه مربوط می شوند. برخی از یازده داستان عبارت اند از چهار شاخۀ مابینوگی مشتمل بر «پویل شاهزادۀ دیود»، «برانون دختر لیر»، «ماناویدان پسر لیر»، و «مات پسر ماتونوی»؛ داستان های ویلزی دربردارندۀ «کالچ و آلون» و «رویای رونابوی» دربارۀ آرتور؛ مضامین تاریخی دربردارندۀ «رویای ماسن ولدیگ» و «ماجرای لود و لفیس» که در تاریخ پادشاهان انگلستان (ح ۱۱۳۹م)، اثر جفری مانموتی، نیز آمده اند؛ همچنین سه رمانس آرتوری اوین و لوند/ بانوی چشمه، گرینت و انید، و پردور پسر افراوگ، که نشان دهندۀ تأثیر سبک و محتوای فرانسوی اند و ظاهراً به ایون، اِرِک و پِرسِوال اثر کرتین دو تروا، شاعر فرانسوی قرون وسطا، شباهت دارند، اما بر سر این ارتباط یا شباهت همواره اختلاف نظر بوده است. شارلوت گِست، پژوهشگر انگلیسی قرن ۱۹، تمام این مجموعه را، به انضمام افسانۀ تالیسین، ترجمه کرد که فقط در نسخه های قرن ۱۶ دیده می شد، امّا نشان دهندۀ داستان قدیمی تری بود که تاریخ نگارش آن به قرن ۹م برمی گشت.
wikijoo: مابینوگیون