اسم: رابعه (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: rābeee) (فارسی: رابعه) (انگلیسی: rabeee)
معنی: یک چهارم، نام نوایی در موسیقی، ( اَعلام ) رابعه ی بنت کعب ( = رابعه ی قزداری ) [قرن هجری] شاعره ی پارسی گوی از مردم بلخ، که شعرهایش از او و داستان عشقش به غلام برادرش و کشته شدنش به دست برادر در تذکره ها نقل شده است، ( عربی ) ( در اعلام ) رابعه بنت کعب قزداری بلخی شاعره ی مشهور قرن چهارم و معاصر سامانیان، نام دختر اسماعیل بصری از زنان عارف و بسطار مشهور در قرن دوم که از او حکایتها و سخنان زیادی نقل شده است
معنی: یک چهارم، نام نوایی در موسیقی، ( اَعلام ) رابعه ی بنت کعب ( = رابعه ی قزداری ) [قرن هجری] شاعره ی پارسی گوی از مردم بلخ، که شعرهایش از او و داستان عشقش به غلام برادرش و کشته شدنش به دست برادر در تذکره ها نقل شده است، ( عربی ) ( در اعلام ) رابعه بنت کعب قزداری بلخی شاعره ی مشهور قرن چهارم و معاصر سامانیان، نام دختر اسماعیل بصری از زنان عارف و بسطار مشهور در قرن دوم که از او حکایتها و سخنان زیادی نقل شده است