اسلام کاظمیه نویسنده و فعال سیاسی ایرانی است که فعالیت فرهنگی وی، بیشتر روی داستان نویسی متمرکز بود، هر چند مدتی نیز در کار روزنامه نگاری به تلاش پرداخت. گرایش های سیاسی پیش از انقلاب او در کنار خلیل ملکی و جلال آل احمد شکل گرفت. بعدها به دکتر امینی نزدیک شد و به عنوان رابط بین کانون نویسندگان و دکتر علی امینی مشهور بود.
قصه های کوچهٔ دلبخواه: هشت قصهٔ به هم پیوسته، تهران: رَز، ۱۳۴۷
جای پای اسکندر، تهران: کتاب نمونه، ۱۳۵۰ (آخرین تجدید چاپ: انتشارات فردوس، تهران: ۱۳۸۵)
قصه های شهر خوشبختی: مجموعه داستان، تهران: رَز، ۱۳۵۵
پس از انقلاب اسلامی، همراه دکتر علی اصغر حاج سیدجوادی نشریه جنبش را مطرح کرد و بعد به فرانسه پناهنده شد و با همکاری علی امینی جبهه نجات ایران را همراهی کرد.کاظمیه پس از مرگ علی امینی منزوی شد و پس از مدتی در پاریس خودکشی کرد.
شاهرخ مسکوب که با اسلام کاظمیه رفاقت داشت داستان خودکشی او را در کتاب روزها در راه به این صورت شرح داده است:
ششم ماه مه ۱۹۹۷
قصه های کوچهٔ دلبخواه: هشت قصهٔ به هم پیوسته، تهران: رَز، ۱۳۴۷
جای پای اسکندر، تهران: کتاب نمونه، ۱۳۵۰ (آخرین تجدید چاپ: انتشارات فردوس، تهران: ۱۳۸۵)
قصه های شهر خوشبختی: مجموعه داستان، تهران: رَز، ۱۳۵۵
پس از انقلاب اسلامی، همراه دکتر علی اصغر حاج سیدجوادی نشریه جنبش را مطرح کرد و بعد به فرانسه پناهنده شد و با همکاری علی امینی جبهه نجات ایران را همراهی کرد.کاظمیه پس از مرگ علی امینی منزوی شد و پس از مدتی در پاریس خودکشی کرد.
شاهرخ مسکوب که با اسلام کاظمیه رفاقت داشت داستان خودکشی او را در کتاب روزها در راه به این صورت شرح داده است:
ششم ماه مه ۱۹۹۷
wiki: اسلام کاظمیه