رسن کشنده کشند. طناب
رسن کش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رسن کش. [ رَ س َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) رسن کشنده. کشنده طناب. آنکه سر طناب گیرد و بجایی کشد :
آن رسن کش به لیمیاسازی
من بیچاره در رسن بازی.
آن رسن کش به لیمیاسازی
من بیچاره در رسن بازی.
نظامی.
کلمات دیگر: