اجدل

فرهنگ معین

(اَ دَ ) ۱ - (اِ. ) از مرغان شکاری . ۲ - (ص . ) محکم و سخت و به هم پیچیده .

اجدل. [ اَ دَ ] ( ع اِ ) چرغ. صقر. شاهین. ( دستوراللغة ). چرخ و آن طائری شکاری است. ج ، اَجادِل.

اجدل. [ اَ دَ ] ( ع ص ) آویخته دوش. || ساعد اَجدَل ؛ ساعد نیک خلقت برپیچان ، نه از لاغری.

اجدل. [ اَ دَ ] ( اِخ ) نام اسب ابوذر غفاری رضی اﷲ عنه. || نام اسب جُلاس ِ کندی. || نام اسب مشجعه جدلی.

اجدل. [ اَ دُ ] ( ع اِ ) ج ِ جَدل.

اجدل . [ اَ دَ ] (اِخ ) نام اسب ابوذر غفاری رضی اﷲ عنه . || نام اسب جُلاس ِ کندی . || نام اسب مشجعه جدلی .

اجدل . [ اَ دَ ] (ع اِ) چرغ . صقر. شاهین . (دستوراللغة). چرخ و آن طائری شکاری است . ج ، اَجادِل .

اجدل . [ اَ دَ ] (ع ص ) آویخته دوش . || ساعد اَجدَل ؛ ساعد نیک خلقت برپیچان ، نه از لاغری .

اجدل . [ اَ دُ ] (ع اِ) ج ِ جَدل .

کلمات دیگر: