جمع یتیم
یتمه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( یتمة ) یتمة. [ ی َ ت َ م َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ یتیم. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به یتیم شود.
یتمة. [ ی َ ت َ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ یتیم . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به یتیم شود.
کلمات دیگر: