ناخن بگرفته بودن. [ خ ُ ن ِ ب ِ رِ ت َ / ت ِ دَ ] ( مص مرکب ) ناخن بگرفته بودن کسی را، کنایه از بی ارزشی و بی اهمیتی. ناخن گرفته کسی بودن. رجوع به ناخن گرفته شود :
ماه نو ناخن بگرفته بود
هر کجا هست نشان ابرو.
ماه نو ناخن بگرفته بود
هر کجا هست نشان ابرو.
نصیرای بدخشانی ( از آنندراج ).