سر پنجه نیرومند پنج. قوی
چنگال تیز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چنگال تیز. [ چ َ ] ( ص مرکب ) تیزچنگال. قوی پنجه ٔ. مجهز برای پیکار. آماده برای نبرد :
تو شادان دل و مرگ چنگال تیز
نشسته چو شیر ژیان پرستیز.
چنگال تیز. [ چ َ ل ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سرپنجه نیرومند. پنجه قوی :
چرا چون پلنگان بچنگال تیز
نینگیزد از خان او رستخیز.
تو شادان دل و مرگ چنگال تیز
نشسته چو شیر ژیان پرستیز.
فردوسی.
درآمد یکی خاد چنگال تیز.خجسته.
چنگال تیز. [ چ َ ل ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سرپنجه نیرومند. پنجه قوی :
چرا چون پلنگان بچنگال تیز
نینگیزد از خان او رستخیز.
فردوسی.
چنگال تیز. [ چ َ ] (ص مرکب ) تیزچنگال . قوی پنجه ٔ. مجهز برای پیکار. آماده برای نبرد :
تو شادان دل و مرگ چنگال تیز
نشسته چو شیر ژیان پرستیز.
درآمد یکی خاد چنگال تیز.
تو شادان دل و مرگ چنگال تیز
نشسته چو شیر ژیان پرستیز.
فردوسی .
درآمد یکی خاد چنگال تیز.
خجسته .
چنگال تیز. [ چ َ ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سرپنجه ٔ نیرومند. پنجه ٔ قوی :
چرا چون پلنگان بچنگال تیز
نینگیزد از خان او رستخیز.
چرا چون پلنگان بچنگال تیز
نینگیزد از خان او رستخیز.
فردوسی .
کلمات دیگر: