کنایه از نیرو از دست دادن . ناتوان و زبون شدن .
چنگال افکندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چنگال افکندن. [ چ َ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه است از نیرو از دست دادن. ناتوان و زبون شدن :
دژآگهی که به بیشه درون سپیده دمی
ز بیم دشنه او شیر بفکند چنگال.
دژآگهی که به بیشه درون سپیده دمی
ز بیم دشنه او شیر بفکند چنگال.
منجیک.
کلمات دیگر: