ابن علی ابن احمد حایینی شیعی امامی
حسن عاملی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حسن عاملی. [ ح َ س َ ن ِ م ِ ] ( اِخ ) ابن جعفربن حسن بن نجم الدین اعرج عاملی کرکی امامی ، ملقب به بدرالدین و درگذشته 933 هَ. ق. او راست : شرح شاطیبه جزریة و جز آن. ( هدیة العارفین ج 1 ص 288 ).
حسن عاملی. [ ح َ س َ ن ِ م ِ ] ( اِخ ) ابن علی بن احمد حایینی شیعی امامی. درگذشته 1135 هَ. ق. رجوع به حسن بن علی بن احمد عاملی حایینی شود.
حسن عاملی. [ ح َ س َ ن ِ م ِ ] ( اِخ ) ابن علی بن احمد حایینی شیعی امامی. درگذشته 1135 هَ. ق. رجوع به حسن بن علی بن احمد عاملی حایینی شود.
حسن عاملی . [ ح َ س َ ن ِ م ِ ] (اِخ ) ابن جعفربن حسن بن نجم الدین اعرج عاملی کرکی امامی ، ملقب به بدرالدین و درگذشته ٔ 933 هَ . ق . او راست : شرح شاطیبه جزریة و جز آن . (هدیة العارفین ج 1 ص 288).
حسن عاملی . [ ح َ س َ ن ِ م ِ ] (اِخ ) ابن علی بن احمد حایینی شیعی امامی . درگذشته ٔ 1135 هَ. ق . رجوع به حسن بن علی بن احمد عاملی حایینی شود.
کلمات دیگر: