درنگ کار صبور و با استقامت با تحمل و شکیبا
درنگ پیشه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
درنگ پیشه. [ دِ رَ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) درنگ کار. صبور و با استقامت. با تحمل و شکیبا. ثابت قدم :
مبارزانی همدست و لشکری هم پشت
درنگ پیشه به فرّ و شتابکار به کر.
درنگ پیشه تر از کوه وقت پادافراه.
مبارزانی همدست و لشکری هم پشت
درنگ پیشه به فرّ و شتابکار به کر.
فرخی.
شتابکارتر از باد وقت پاداشن درنگ پیشه تر از کوه وقت پادافراه.
فرخی.
کلمات دیگر: