( آذر آبادگان ) آذربایجان
اذرابادگان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( آذرآبادگان ) آذرآبادگان. [ ذَ دَ ] ( اِخ ) آذربایجان :
بیک ماه در آذرآبادگان
ببودندشاهان و آزادگان.
سوی آذرآبادگان برکشید.
که بخشش نهادند آزادگان.
خود و نامداران و آزادگان.
همی تاخت تا آذرآبادگان.
بیامد سوی آذرآبادگان.
بیک ماه در آذرآبادگان
ببودندشاهان و آزادگان.
فردوسی.
وز آنجایگه لشکر اندرکشیدسوی آذرآبادگان برکشید.
فردوسی.
سیُم بهره بود آذرآبادگان که بخشش نهادند آزادگان.
فردوسی.
بیامد سوی آذرآبادگان خود و نامداران و آزادگان.
فردوسی.
نداد آن سر پربها رایگان همی تاخت تا آذرآبادگان.
فردوسی.
از آنجا بتدبیر آزادگان بیامد سوی آذرآبادگان.
نظامی.
پیشنهاد کاربران
آذرآبادگان
کلمات دیگر: