نرخ بهره

نرخ بهره (به انگلیسی: Interest rate) عبارت است از نرخی که بابت جلوگیری از کاهش ارزش پول پرداختی در امروز و دریافتی در آینده (به دلیل ارزش زمانی پول و نرخ تورم) از وام گیرنده دریافت می شود. همچنین در شرایط متعارف بازار، به منظور جبران فرصت های سرمایه گذاری وام دهنده، ممکن است مبلغی به عنوان حداقل سود مورد انتظار وام دهنده به این نرخ اضافه گردد. اما فیشر نرخ بهره را اینطور تعریف می کند: نرخ بهره درصد پاداش پرداختی بر روی پول، برحسب پول در تاریخ معین که معمولاً یکسال بعد از تاریخ معین است، می باشد.
دستورالعمل های دولت برای دستیابی به اهداف دولت به بانک مرکزی * پول از کل مبلغ قرضه یا قرض گرفته شده
اصطلاح بلوغ سرمایه گذاری
احتمال پیش بینی احتمالی وام گیرنده
عرضه و تقاضا در بازار است.
و همچنین عوامل دیگر
نرخ بهره متفاوت است با توجه به:
یک شرکت سرمایه از یک بانک برای خرید دارایی ها برای کسب و کار خود را قرض می گیرد.در عوض، این شرکت به بانک سود می پردازد. (وام دهنده همچنین ممکن است حقوق و مزایای دارایی های جدید را به عنوان وثیقه درخواست کند)
نرخ پایه معمولاً به نرخ سالانه ارائه شده در سپرده های یک شبه توسط بانک مرکزی یا سایر اختیارات پولی اشاره دارد. نرخ بهره سالانه (APR) و نرخ سالانه مؤثر یا نرخ مشابه سالانه (AER) برای کمک به مصرف کنندگان در مقایسه با محصولات با ساختارهای مختلف پرداخت با یک مبنای مشترک مورد استفاده قرار می گیرند.