ناشسته روی

رخ ناشسته غیر مطهر .

ناشسته روی. [ ش ُ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) رخ ناشسته. غیرمطهر. ناتمیز. مقابل شسته روی :
گلخنی مفلس ناشسته روی
مرد سراپرده اسرار نیست.چند باشد همچو آب روشنت
روی هر ناشسته روئی دیدنت.مغان تبه رای ناشسته روی
به دیر آمدند از در و دشت و کوی. || نادان. جاهل. بی تجربه. ناآزموده. ( یادداشت مؤلف ). || درتداول مردم جنوب ، بی شرم. بی سروپا. بی حیا :
چو از خواب بیدار شد زن بشوی
همی گفت کای زشت ناشسته روی.دور مشتی جاهل ناشسته روی اندر گذشت
دور دور یوسف است آن پادشاه بنده وار.زآنچه آن خود هست بوئی نیست این
کار هر ناشسته روئی نیست این.