( مصدر ) با کف دست بر پشت گردن زدن .
گردنی زدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گردنی زدن. [ گ َ دَ زَ دَ ] ( مص مرکب ) نوعی ضرب دست که بر گردن زنند. ( از آنندراج ) :
پیش مرغان گر به آن قد سرو را نسبت کنند
طوق قمری بشکند از بس زنندش گردنی.
پیش مرغان گر به آن قد سرو را نسبت کنند
طوق قمری بشکند از بس زنندش گردنی.
محمدقلی سلیم ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: