کلمه جو
صفحه اصلی

براه افکنده

فرهنگ فارسی

براه افتاده کنایه از بی ارزش و بی قدر و قیمت و منزلت .

لغت نامه دهخدا

براه افکنده. [ ب ِ اَ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) ( از: ب + راه + افکنده ) براه افتاده. کنایه از بی ارزش و بی قدر و قیمت و منزلت : آن چوب خشک براه افکنده آخر بکار آید. ( کلیله و دمنه ).


کلمات دیگر: