[ویکی فقه] اِبْن ِ عَرَبی ، ابوعبدالله محیی الدین محمد بن علی بن محمد بن العربی الحاتمی (۵۶۰-۶۳۸ق /۱۱۶۵-۱۲۴۰م )، معروف به شیخ اکبر، اندیشمند، عارف و صوفی بزرگ جهان اسلام .وی در مشرق ، ابن عربی خوانده می شود تا از ابوبکر ابن العربی (د ۵۴۳ق /۱۱۴۸م )، قاضی ، محدث و فقیه اندلسی ، متمایز گردد.
ابن عربی در ۲۷ رمضان ۵۶۰ق /۷ اوت ۱۱۶۵م در شهر مُرسیه ، در جنوب شرقی اندلس به جهان چشم گشود.در برخی از منابع زاد روز او دوشنبه ۱۷ رمضان ۵۶۰ آمده است ، اما در یک دست نوشته که جزو کتاب خانه شخصی صدرالدین محمد بن اسحاق قونوی شاگرد نزدیک و برجسته ابن عربی بوده است ، به خط قونوی ۲۷ رمضان ۵۶۰ ثبت شده است .در این زمان فرمان روای مرسیه ابوعبدالله محمد بن سعد بن مَردَنیش بوده است که از ۵۴۲ق /۱۱۴۷م تا ۵۶۷ق /۱۱۷۲م بر مرسیه ، بلنسیه و شاطبه حکومت داشته است (درباره او به این منبع رجوع کنید )، ابن عربی نیز خود به تولد خویش در زمان محمد بن مردنیش اشاره می کند.
ابن عربی در ۲۷ رمضان ۵۶۰ق /۷ اوت ۱۱۶۵م در شهر مُرسیه ، در جنوب شرقی اندلس به جهان چشم گشود.در برخی از منابع زاد روز او دوشنبه ۱۷ رمضان ۵۶۰ آمده است ، اما در یک دست نوشته که جزو کتاب خانه شخصی صدرالدین محمد بن اسحاق قونوی شاگرد نزدیک و برجسته ابن عربی بوده است ، به خط قونوی ۲۷ رمضان ۵۶۰ ثبت شده است .در این زمان فرمان روای مرسیه ابوعبدالله محمد بن سعد بن مَردَنیش بوده است که از ۵۴۲ق /۱۱۴۷م تا ۵۶۷ق /۱۱۷۲م بر مرسیه ، بلنسیه و شاطبه حکومت داشته است (درباره او به این منبع رجوع کنید )، ابن عربی نیز خود به تولد خویش در زمان محمد بن مردنیش اشاره می کند.