( صفت ) بینند. نهانی باطن بین .
پوشیده بین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پوشیده بین. [ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) بیننده نهانی :
آن است نیکبخت که پوشیده بین دلش
از حشر بر یقین بگواهی گیا شده ست.
آن است نیکبخت که پوشیده بین دلش
از حشر بر یقین بگواهی گیا شده ست.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: