انبار هیزم
محتطب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
محتطب.[ م ُ ت َ طِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از احتطاب. هیمه جمعکننده. ( آنندراج ). گردآورنده هیزم. ( ناظم الاطباء ). هیمه اندوز. || هیزم ریزه ها خورنده. ( آنندراج ). شتری که خار خشک شاخ درخت خورد. ( ناظم الاطباء ).
محتطب. [ م ُ ت َ طَ ] ( ع اِ ) اسم مکان از احتطاب. انبار هیزم و جایی که در آن هیزم جمع میکنند. ( ناظم الاطباء ). هیزم دان. ( مهذب الاسماء ).
محتطب. [ م ُ ت َ طَ ] ( ع اِ ) اسم مکان از احتطاب. انبار هیزم و جایی که در آن هیزم جمع میکنند. ( ناظم الاطباء ). هیزم دان. ( مهذب الاسماء ).
محتطب . [ م ُ ت َ طَ ] (ع اِ) اسم مکان از احتطاب . انبار هیزم و جایی که در آن هیزم جمع میکنند. (ناظم الاطباء). هیزم دان . (مهذب الاسماء).
محتطب .[ م ُ ت َ طِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتطاب . هیمه جمعکننده . (آنندراج ). گردآورنده ٔ هیزم . (ناظم الاطباء). هیمه اندوز. || هیزم ریزه ها خورنده . (آنندراج ). شتری که خار خشک شاخ درخت خورد. (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: