نغز گوی

نغز گفتار . شیرین سخن . شیرین گفتار .

نغزگوی. [ ن َ ] ( نف مرکب ) نغزگفتار. شیرین سخن. شیرین گفتار :
به شهنامه فردوسی نغزگوی
که از پیش گویندگان برد گوی.نغزگویان که گفتنی گفتند
مانده گشتند و عاقبت خفتند.دگر نغزگوئی زبان برگشاد
که تا چند کیخسرو و کیقباد.چو یابی پرستنده ای نغزگوی
از او بیش ازین مهربانی مجوی.