( اسم ) ممال ( انشائ ) : (چو روز جلو. انشاد را وی شعرم ببارگاه در آرد عروس انشی را. )
انشی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
انشی. [ اِ ] ( اِ ) ممال انشاء. ( یادداشت مؤلف ) :
چو روز جلوه انشاد راوی شعرم
ببارگاه درآرد عروس انشی را .
بدست نطق سرِ حقه های انشی را.
تیر منطق نگار را انشی.
قلم صدر مسند انشی.
کند هوا قلم ، خارِ تیزانشی را.
چو روز جلوه انشاد راوی شعرم
ببارگاه درآرد عروس انشی را .
انوری.
ولیکن اینهمه چندان بود که بگشایم بدست نطق سرِ حقه های انشی را.
ظهیرفاریابی.
با کمالات فیض روحانی تیر منطق نگار را انشی.
سیف اسفرنگ.
رقم کلک منشی ارزاق قلم صدر مسند انشی.
امامی هروی.
همیشه تا که گشاید ورق دبیر بهارکند هوا قلم ، خارِ تیزانشی را.
سلمان ساوجی.
و رجوع به انشاء شود.کلمات دیگر: