مترادف خصی : آغا، اخته، بی خایه، خواجه
خصی
مترادف خصی : آغا، اخته، بی خایه، خواجه
فارسی به انگلیسی
castrated, eunuch
eunuch
مترادف و متضاد
خواجه، اخته، خصی، خواجه حرمسرا
آغا، اخته، بی‌خایه، خواجه
فرهنگ فارسی
(صفت ) مردی که بیضه اش را کشیده باشند اخته .
نام جایگاهی است واقع در بین آفاق و افیق در سرزمین بنی یربوع .
نام جایگاهی است واقع در بین آفاق و افیق در سرزمین بنی یربوع .
فرهنگ معین
(خَ یّ ) [ ع . ] (ص . ) اخته ، مردی که بیضه اش را کشیده باشند.
لغت نامه دهخدا
خصی . [ خ َ صی ی ] (ع ص ) خایه ٔ کشیده شده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (اقرب الموارد) :
بی نام هم کنونش چو بید سترک خصی
این بدگهر شغالک توسن رگ استرک .
|| شعری که خالی از حدیث زنان باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). || دوبیتی را گویند که مصراع سوم او را قافیت نباشد. (حدائق السحر فی دقائق الشعر).
بی نام هم کنونش چو بید سترک خصی
این بدگهر شغالک توسن رگ استرک .
خاقانی .
|| شعری که خالی از حدیث زنان باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). || دوبیتی را گویند که مصراع سوم او را قافیت نباشد. (حدائق السحر فی دقائق الشعر).
خصی. [ خ ُ / خ ِ ] ( ع اِ ) خایه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).
خصی. [ خ َ صا ] ( ع مص ) درد گرفتن خایه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( اقرب الموارد ).
خصی. [ خ َ ] ( ع ص ) آنکه خایه او دردمند است. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خصی. [ خ ُ صا ] ( ع اِ ) ج ِ خصیه.
خصی. [ خ َ صی ی ] ( ع ص ) خایه کشیده شده. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( اقرب الموارد ) :
بی نام هم کنونش چو بید سترک خصی
این بدگهر شغالک توسن رگ استرک.
خصی. [ خ َ / خ ِ صی ی ] ( اِ ) خادم خواجه سرا. خواجه. آغا. ( یادداشت مؤلف ) : و خواجه سرایان ، یعنی خصیان و خواجگان ایستادندی. ( تاریخ بخارا نرشخی ). و ماکان من مدینة مثل خانفو فاسم مالکها دیفو و الخصی یدعی طوقام. ( اخبار الصین و الهند ). و یقال : ان الملک الصین من امهات المدائن اکثر من مأتی مدینة ولکل مدینة ملک و خصی. ( اخبار الصین و الهند ص 15 ).
خصی. [ خ ُص ْ صی ی ] ( ع ص ) وصف سبویی که در خصوص کوفه ساخته شده باشد. ( منتهی الارب ).
خصی. [ خ ُص ْ صا ] ( اِخ ) دهی است شرقی موصل که اهل آن ده حمالانند. ( منتهی الارب ).
خصی. [ خ َ صی ی ] ( اِخ ) اطمی است از آن بنی حارثه. ( منتهی الارب ).
خصی. [ خ َ صی ی ] ( اِخ ) اطمی است نزدیک مسجد قبا بر سر بئرالخصی. ( منتهی الارب ).
خصی. [ خ َص ْ صا ] ( اِخ ) دهی است بزرگ به بغداد بطرف دجیل. از آن ده است محمد خصی بن علی بن محمد. ( منتهی الارب ).
خصی. [ خ َ صی ی ] ( اِخ ) نام جایگاهی است واقع در بین آفاق و افیق در سرزمین بنی یربوع. ( از معجم البلدان ).
خصی. [ خ َ صا ] ( ع مص ) درد گرفتن خایه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( اقرب الموارد ).
خصی. [ خ َ ] ( ع ص ) آنکه خایه او دردمند است. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خصی. [ خ ُ صا ] ( ع اِ ) ج ِ خصیه.
خصی. [ خ َ صی ی ] ( ع ص ) خایه کشیده شده. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( اقرب الموارد ) :
بی نام هم کنونش چو بید سترک خصی
این بدگهر شغالک توسن رگ استرک.
خاقانی.
|| شعری که خالی از حدیث زنان باشد. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ). || دوبیتی را گویند که مصراع سوم او را قافیت نباشد. ( حدائق السحر فی دقائق الشعر ).خصی. [ خ َ / خ ِ صی ی ] ( اِ ) خادم خواجه سرا. خواجه. آغا. ( یادداشت مؤلف ) : و خواجه سرایان ، یعنی خصیان و خواجگان ایستادندی. ( تاریخ بخارا نرشخی ). و ماکان من مدینة مثل خانفو فاسم مالکها دیفو و الخصی یدعی طوقام. ( اخبار الصین و الهند ). و یقال : ان الملک الصین من امهات المدائن اکثر من مأتی مدینة ولکل مدینة ملک و خصی. ( اخبار الصین و الهند ص 15 ).
خصی. [ خ ُص ْ صی ی ] ( ع ص ) وصف سبویی که در خصوص کوفه ساخته شده باشد. ( منتهی الارب ).
خصی. [ خ ُص ْ صا ] ( اِخ ) دهی است شرقی موصل که اهل آن ده حمالانند. ( منتهی الارب ).
خصی. [ خ َ صی ی ] ( اِخ ) اطمی است از آن بنی حارثه. ( منتهی الارب ).
خصی. [ خ َ صی ی ] ( اِخ ) اطمی است نزدیک مسجد قبا بر سر بئرالخصی. ( منتهی الارب ).
خصی. [ خ َص ْ صا ] ( اِخ ) دهی است بزرگ به بغداد بطرف دجیل. از آن ده است محمد خصی بن علی بن محمد. ( منتهی الارب ).
خصی. [ خ َ صی ی ] ( اِخ ) نام جایگاهی است واقع در بین آفاق و افیق در سرزمین بنی یربوع. ( از معجم البلدان ).
خصی . [ خ َ ] (ع ص ) آنکه خایه او دردمند است . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خصی . [ خ َ / خ ِ صی ی ] (اِ) خادم خواجه سرا. خواجه . آغا. (یادداشت مؤلف ) : و خواجه سرایان ، یعنی خصیان و خواجگان ایستادندی . (تاریخ بخارا نرشخی ). و ماکان من مدینة مثل خانفو فاسم مالکها دیفو و الخصی یدعی طوقام . (اخبار الصین و الهند). و یقال : ان الملک الصین من امهات المدائن اکثر من مأتی مدینة ولکل مدینة ملک و خصی . (اخبار الصین و الهند ص 15).
خصی . [ خ َ صا ] (ع مص ) درد گرفتن خایه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (اقرب الموارد).
خصی . [ خ َ صی ی ] (اِخ ) اطمی است از آن بنی حارثه . (منتهی الارب ).
خصی . [ خ َ صی ی ] (اِخ ) اطمی است نزدیک مسجد قبا بر سر بئرالخصی . (منتهی الارب ).
خصی . [ خ َ صی ی ] (اِخ ) نام جایگاهی است واقع در بین آفاق و افیق در سرزمین بنی یربوع . (از معجم البلدان ).
خصی . [ خ َص ْ صا ] (اِخ ) دهی است بزرگ به بغداد بطرف دجیل . از آن ده است محمد خصی بن علی بن محمد. (منتهی الارب ).
خصی . [ خ ُ / خ ِ ] (ع اِ) خایه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خصی . [ خ ُ صا ] (ع اِ) ج ِ خصیه .
خصی . [ خ ُص ْ صا ] (اِخ ) دهی است شرقی موصل که اهل آن ده حمالانند. (منتهی الارب ).
خصی . [ خ ُص ْ صی ی ] (ع ص ) وصف سبویی که در خصوص کوفه ساخته شده باشد. (منتهی الارب ).
فرهنگ عمید
= اخته
اخته#NAME?
پیشنهاد کاربران
نه مرد نه زن.
همان اختگی . بی خایه بودن است
کلمات دیگر: