سربسته

۱ - ( صفت ) چیزی که سر آن مسدود باشد ( پاکت جعبه صندوق ) مقابل سرباز سر گشاده . ۲ - مخفی پنهان . ۳ - برمز پوشیده : سخن سربسته گفتی با حریفان خدارا زین معما پرده برار ( حافظ )

( ~ . بَ تَ یا تِ ) (ص مف . ) مخفی ، پوشیده .

سربسته. [ س َ ب َ ت َ / ت ِ] ( ن مف مرکب ) که سر آن استوار باشد، همچون کیسه و مشک و غیره که دهانه آن را با ریسمان یا نخ استوار ببندند تا محتوی آن بیرون نریزد. سربمهر :
آن خوشه بین چنانکه یکی خیک پرنبید
سربسته و نبرده بدو دست هیچکس.سربسته همچو فندق اشارت همی شنو
میپرس پوست کنده چو بادام کآن کدام.آفتابی چو غنچه سربسته
که نماید چو غنچه لعل و زر او.هر عروسی چو گنج سربسته
زیر زلفش کلید زربسته.کوزه سربسته اندر آب زفت
از دل پرباد فوق آب رفت. || آنچه سر آن را بچسبانند که کسی بر محتوی آن وقوف نیابد، همچون نامه سربسته ، پاکت سربسته :
چو سربسته شد نامه دلنواز
رساننده را داد تا برد باز.بلیناس را بادگر مهتران
فرستاد و سربسته گنجی گران. || مبهم. مجمل. بدون شرح و تفصیل :
پرسم او را سؤال سربسته
تا جوابم فرستد آهسته.فرستد سروشی و با او کلید
کند راز سربسته بر ما پدید.سخن سربسته گفتی با حریفان
خدارا زین معما پرده بردار.لطف خدا بیشتر از جرم ماست
نکته سربسته چه دانی خموش.- سربسته گفتن ؛ به اجمال گفتن. خلاصه بیان کردن : حاجب بکتغدی امیر را سربسته گفت که... ( تاریخ بیهقی ).
سربسته بگویم ار توانی
بردار به تیغ فکرتش سر.بلندانی که راز آهسته گویند
سخنهای فلک سربسته گویند. || پوشیده. پنهان :
راز سربسته ما بین که بدستان گفتند
هر زمان با دف و نی بر سر بازار دگر. || غامض. مشکل :
همه دلایل و فرهنگ را به اوست مآب
همه مسائل سربسته را از اوست بیان.

۱. [مقابلِ سرباز] ویژگی آنچه سرش بسته باشد از قبیل بطری و جعبه و پاکت یا چیز دیگر.
۲. [مجاز] پوشیده، نهفته، پنهان.
۳. (قید ) [مجاز] به طور پیچیده و مجمل: سخن سربسته گفتی با حریفان / خدا را زاین معما پرده بردار (حافظ: ۴۹۶ ).

سر بَستکُو