کلمه جو
صفحه اصلی

تساوی


مترادف تساوی : برابری، تعادل، مساوات، مساوقت، هم سنگی ، هموزنی، برابر بودن، برابر شدن

متضاد تساوی : نابرابری

برابر پارسی : برابری، همانندی، همچندی، همسانی

فارسی به انگلیسی

equality, equation, equivalence, par, parity

equality


فارسی به عربی

مساواة , معدل

مترادف و متضاد

برابری، تعادل، مساوات، مساوقت، هم‌سنگی ≠ نابرابری


۱. برابری، تعادل، مساوات، مساوقت، همسنگی ≠ نابرابری
۲. هموزنی
۳. برابر بودن، برابر شدن


analogy (اسم)
قیاس، توافق، شباهت، مقایسه، همانندی، تناسب، قرینه، تساوی

equality (اسم)
شباهت، تساوی، یکسانی، برابری، مساوات

parity (اسم)
تساوی، تعادل، توازن، برابری، زوجیت، زوج بودن

equalization (اسم)
تساوی، برابر کردن، برابری، برابر سازی

coequality (اسم)
تساوی

par (اسم)
تساوی، تعادل، برابری، بهای رسمی سهم

فرهنگ فارسی

وضعیتی که در آن هر دو طرف مسابقه یا بازی نتیجۀ یکسان کسب کرده‌اند


باهم برابرشدن، همانندشدن، برابری
۱- ( مصدر ) برابر شدن با هم همانند شدن دو چیز. ۲- ( اسم ) برابری .

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص ل . ) برابر شدن با هم .

لغت نامه دهخدا

تساوی. [ ت َ ] ( ع مص ) همدیگر مانند شدن.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تماثل. ( متن اللغة ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || مستوی و برابر گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). برابر شدن دو چیز. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). و رجوع بمساوات شود.
- تساوی الطرفین ؛ برابر شدن دو طرف. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

۱. با هم برابر شدن، همانند شدن.
۲. برابری.

دانشنامه عمومی

تساوی می تواند به موارد زیر اشاره داشته باشد:
تساوی (ریاضیات)
تساوی (فیلم ۲۰۰۲)
تساوی (ورزش)

دانشنامه آزاد فارسی

تساوی (منطق)
رجوع شود به:نسب اربعه

فرهنگ فارسی ساره

همچندی، برابر


فرهنگستان زبان و ادب

{tie} [ورزش] وضعیتی که در آن هر دو طرف مسابقه یا بازی نتیجۀ یکسان کسب کرده اند

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تساوی یعنی برابر و یکسان بودن که در ابواب مختلف فقه آمده است.
از تساوی به مناسبت در بابهایی نظیر اجتهاد و تقلید، صلات، جهاد، سبق و رمایه، قصاص و دیات سخن رفته است.

[ویکی فقه] تساوی (ابهام زدایی). تساوی ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • تساوی (منطق)، از اصطلاحات علم منطق و به معنای نسبت میان دو مفهوم کلیِ مشترک در تمام مصادیق• تساوی (فقه)، برابر و یکسان بودن و دارای کاربرد در ابواب مختلف فقهی
...

[ویکی فقه] تساوی (فقه). تساوی یعنی برابر و یکسان بودن که در ابواب مختلف فقه آمده است.
از تساوی به مناسبت در بابهایی نظیر اجتهاد و تقلید، صلات، جهاد، سبق و رمایه، قصاص و دیات سخن رفته است.
← تساوی علم دو مجتهد
۱. ↑ العروة الوثقی ج۱، ص۲۹
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۴۶۵.
...

[ویکی فقه] تساوی (منطق). تساوی، از اصطلاحات علم منطق بوده و به نسبت میان دو مفهوم کلیِ مشترک در تمام مصادیق اطلاق می شود.
یکی از نسب اربعه، تساوی است و آن نسبت بین دو مفهوم کلی است که هر یک بر تمام افراد دیگری صادق است؛ به دیگر بیان، دو کلی در صورتی متساوی اند که تمام مصادیق آنها مشترک باشد؛ یعنی هر چه مصداق یکی از آنهاست، مصداق دیگری نیز باشد؛ مانند: مثلث و سه ضلعی، زوج و منقسم به متساویین، جسم و متحیّز و انسان و ضاحک.
یادآوری
بازگشت تساوی به دو موجبه کلیه است؛ مثل: هر انسانی ضاحک است و هر ضاحکی انسان است.دو کلی را که نسبت آنها تساوی است «متساویان» می گویند.


کلمات دیگر: