دلیری

طبق کتاب تعریف نا متعارف ها شجاعت مجموعه اعمالی است که توسط افراد، آگاهانه یا نا آگاهانه انجام می گیرد و در نهایت به پیروزی یا شکست منجر خواهد شد. اجبار در انجام کاری شجاعانه کاملاً نا آگاهانه می باشد. شجاعت خصلتی متعالی نیست زیرا شجاعت برخواسته از جهل هرگز نمی تواند متعالی باشد.
ملاصدرا در تعریف آن گوید:
شجاعت خلقی است که افعال میان تهور و جبن که از رذائل اند دو طرف افراط و تفریط آنند.
ابن مسکویه نیز دلیر را این گونه تعریف می کند:

دلیری (شجاعت)
• «شجاعت یعنی اینکه بترسید اما هرطوری که شده یک قدم به جلو حرکت کنید.» -> بیورلی اسمیت
• «شهامت از بزرگترین محاسن به شمار می رود، چرا که اگر کسی این حسن را نداشته باشد، هیچ تضمینی برای حفظ بقیه آن ها نخواهد داشت.» -> ساموئل جانسون
• «آینده از آنِ ملّتهای فرهیخته و خردمند و شجاع و تلاش گر است.»سخنرانی در دانشگاه پکن، چین، ۳/۴/۱۳۷۹، برگرفته از کتابِ «گفت وگوی تمدّن ها»، نشرِ طرحِ نو، ص ۶۵• «شجاعت در این نیست که انسان خطر را نبیند بلکه در این است که خطر را ببیند و بر آن غلبه کند.»ریشتر• «شجاع بودن از مسافتی نسبتاً دور کار آسانی است.»• شجاعت یعنی دندان های خویش را به هم فشردن و به پیش رفتن. با دندان های به هم فشرده، به پیش رو. این است شجاعت و توجهی به شرایط نکن.• وقتی شجاعت در قلب سامورایی ریشه دوانده باشد و وقتی که ارادهٔ او عاری از تردید باشد، آن گاه که ساعت فرا رسد، قادر خواهد بود، حرکت درست را انتخاب کند. این شجاعت تحت هر شرایطی در گفتار و کردار وی عیان خواهد شد.• در نظر سامورایی، یک کلمه هم مهم است؛ حال هر کجا که می خواهد باشد. رشادت مرد برای جنگ در میدان نبرد با یک کلام عیان می شود. در زمان صلح کلمات تو شجاعت تو را نشان می دهند. در زمان آشوب نیز، باید این نکته را دریافت که با یک کلمه شهامت یا بزدلی تو عیان می شود. این کلمه، شکوفهٔ جان آدمی است؛ نه فقط چیزی که از دهان تو صادر شده باشد.• سامورایی باید که همواره بر این اراده باشد که در رشادت جنگی، سرآمد همگان باشد و همیشه احساس کند فروتر از هیچ کسی نیست و همواره شجاعت خویش را تقویت کند.• گفته شده است که هر گاه دارودستهٔ هیوبوی فقید دور هم جمع می شدند، او پس از تمام شدن کارشان می گفت: «مردان جوان باید خود را تنها مقید به اراده و شجاعت کنند و این میسر نیست؛ مگر این که شجاعت در قلب انسان ریشه دوانده باشد. اگر شمشیر انسان شجاع بشکند، او با دستان خود حمله می کند. اگر دستانش قطع شود، او با شانه های خود دشمن را به عقب خواهد راند. اگر شانه هایش بشکند، با دندان های خود گردن ده یا پانزده دشمن را میدرد. شجاعت چنین چیزی است.»• مردانی که در هنگام مرگ خویش، شهامت داشته باشند، شجاعان واقعی هستند. نمونه های بسیاری از این دست موجود است؛ اما می توان دریافت کسانی که در زندگی هر روزه با مهارت حرف می زنند و در عین حال در هنگام مرگ برآشفته می شوند، شجاعت واقعی ندارند.