دوچندان

دو برابر مضاعف .

دوچندان. [ دُ چ َ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) دومقابل و مضاعف و دوبرابر. ( ناظم الاطباء ). دوچند. دوبرابر. دومقابل. ضعف. مضعوف. مضاعف. ( یادداشت مؤلف ) :
به شبگیر چون ریسمان برشمرد
دوچندان که هر بار بردی ببرد.دوچندان که رشتی به روزی برشت
شمارش همی بر زمین برنوشت.- دوچندان شدن ؛ دوبرابر شدن. دو چندان گردیدن. تضاعف. مضاعف شدن. ( یادداشت مؤلف ) :
گر بپسندیش دگرسان شود
چشمه آن آب دوچندان شود.- دوچندان گردیدن یا گشتن ؛ تضعیف. مضاعف کردن. دوبرابر شدن :
دزدی بوسه عجب دزدی پرمنفعتی ست
که اگر باز ستانند دوچندان گردد.

دوبرابر.