شون

شون یا شان (به چینی سنتی: 舜؛ به پین یین : Shùn) از جمله رهبران چین باستان در فاصله قرن های ۲۳ تا ۲۲ قبل از میلاد بود که جزو سه شهریار و پنج امپراتور به شمار می آمد. مدت نیم قرن حاکمیت او، یکی از طولانی ترین دورانهای فرمانروائی در تاریخ چین محسوب می شود.
شون در موقع تولد به نام یاو چونگوآ (به چینی: 姚 重 华) نامیده شد، او همچنین با اسامی همچون یویوشی (به چینی:有 虞氏)، شون بزرگ (大舜) و همینطور یو شون (虞舜) نیز شناخته می شد. او در حالیکه ۵۳ ساله بود، رهبری چین را از امپراتور یاو دریافت نمود و در سن ۱۰۰ سالگی درگذشت. پس از او نیز، صندلی قدرت به یو، که مؤسس دودمان افسانه ای شیا می باشد، تعلق گرفت. شون دارای ثروت و سرمایه ای فراوان بود که این سرمایه در پوبان (蒲阪) که در حال حاضر شانکسی Shanxi نامیده می شود، قرار داشت.
تحت توجهات امپراتور یاو، شون با موفقیت به عنوان وزیر آموزش، ژنرال نظم دهنده به سپاه و همینطور به عنوان فرمانروای چهار قله منصوب گردید، و برای مدت سه سال، تمامی امور فرمانروایی را به شیوه ای مناسب اداره نمود. طوری که امپراتور یاو به شدت تحت تأثیر اقدامات شون قرار گرفت و او را به عنوان جانشین خود و وارث قانونی تاج و تختش منصوب کرد. البته شون می خواست به نفع فرد دیگری که دارای فضایل بیشتری باشد، از سلطنت چشم پوشی کند، اما در نهایت ناچار شد که وظایف یاو را بر عهده بگیرد.
اما شون پس از دستیابی به تاج و تخت، قربانی ارزشمندی نثار خدایان نمود، و همچنین برای تپه ها، رودخانه ها، و انبوهی از ارواح قربانی هایی هدیه نمود. سپس او مسافرتهای خویش به شرق، جنوب، غرب، شمال و همینطور سفرهای خود به بخش هایی از کشورش را آغاز نمود؛ در حالیکه در هر مکانی، به تقدیم هدایا و قربانیان سوزانیده شده برای آسمان می پرداخت و از جمله بر فراز هر یک از چهار قله معروف سرزمین خویش (کوه تای، کوه هوانگ، کوه هوآ و کوه هنگ) مراسم خاص مخصوص هریک از این قلل را به انجام می رسانید. بر اثر قربانی هایی که شون به تپه ها و رودخانه ها ارزانی داشت، مجموعه های زمانی مطابق با فصل ها، ماه ها، و روزها را تأسیس نمود و شیوه های مرسوم اندازه گیری طول و عرض و تعیین ظرفیت و عمق و نظایر آن ها را برای مردمان به ارمغان آورد و همچنین به تقویت قوانین تشریفاتی پرداخت.