مردازما

مردآزما. مردآزما، مرده آزما، مرتزما، مِردِزمال، مندرآزما یا جوان آزما موجودی افسانه ای است که از آن در داستان ها و افسانه های بخش های مختلفی از ایران یاد شده است.
نویدی، کیومرث (شفق، ک. ن)، مَی همی ها، فرانکفورت، انتشارات گستره، کانون فرهنگی لاهوتی، ۱۳۷۰ خورشیدی. ص۱۵۰
میهن دوست، محسن. «پدیده های وهمی دیرسال در جنوب خراسان». مجله هنر و مردم، دوره ۱۵، ش ۱۷۱ (دی ۵۵): ۵۰–۴۴، طرح.
شمس اصطهباناتی، بازدید: مه ۲۰۱۰.
در افسانه های مردم سیستان مردآزما نام نوعی جن است که اگر کسی از وی نترسد با او دوست می شود و اگر از او بترسند با ترساندن قربانی اش را از پا درمی آورد.
در این افسانه ها گفته می شود مردآزما به صورت حیوانی اهلی بر مسافران مرد پدیدار می شود و ناگهانی سخن می گوید یا تغییر شکل می دهد و با این کار میزان دلاوری و مردانگی مسافر را می آزماید. بر پایه افسانه، مردآزما بیشتر در جای های تاریک و خلوت نمودار می شود ولی به کسی آسیبی نمی زند و به باور گروهی، در برابر افراد ترسو ظاهر نمی شود تا از آن ها آسیبی نبیند. گفته می شود این داستان برای این ساخته شده تا به افراد کم جرأت قوت قلب بدهند که اگر به جای تاریک یا خلوتی رفتند کمتر بترسند زیرا به آن ها گفته می شد مردآزما به افراد شجاع کاری ندارد.
در خراسان جنوبی مردآزما را «مرده آزما» هم می نامند و او را موجودی زشت روی می دانند که محل زندگی اش گورستان های خوف ناک و گاه آسیاب های کهنهٔ آبی و بادی ست. او از نور گریزان است و تقلید صدای آدمی می کند. مرده آزما را بیشتر به قالب زنی زشت روی می دانند که صورتش دراز و چاک دهانش عمودی ست و دندان هایش افقی و بُرّان است.