محاصره

احاطه

دور چیزی را گرفتن


باتشکر

دور چیزی را به اشغال در آوردن

اتراف کسی یا جایی را احاطه کردن

محاصره = دورگیری

این واژه اربی است و پارسی جایگزین اینهاست:
آویستان ãvistân، پروست parvast، چاگین câgin ( پهلوی )

محاصره یعنی دورگیری

این واژه خاستگایی آریایی دارد:
لغت عربیزه حصار ( هس= پرچین آر ) به معنای پرچین بستن از ریشه هس به معنای چاردیواری چینه کشیدن ساخته شده همانطور که آنرا در زبان باسک به شکل hesi در معنایenclosure به کار میبرند.



*پیرس: Basque - English Dictionary by Gorka Aulestia, Linda White

" پروستار " از بن پروستن به معنای محاصره کردن .

تنگنا

به پندار من، واژه ی پارسی �تنگنا� بخوبی می تواند جایگزین واژه ی �محاصره� شود. به عنوان نمونه:
بجای �محاصره شدن� می توان � در تنگنا افتادن� یا �در تنگنا نهاده شدن� گفت و نوشت. بجای �محاصره کردن� نیز در �تنگنا نهادن�

دوربندکردن - دوربند

سه کلمه ی اصلی ( ح ، ص ، ر ) است پس میتوان هم خانواده را هم معنی در نظر بگیریم =حصار، حصار، محاصره، محصور ، احصار .

معنی واضع: دور گیری ، دور چیزی یا کسی را احاطه کردن.

دور کسی یا چیزی را گرفتند یا احاطه کردن

در بر گرفتن کشور یا. . . . . . است

چیرگی

دورگیری شخص

دور کسی را گرفتن

اطراف کسی یا جایی را احاطه کردن

چم بره

دوستانی که هسی و دورگیری را آریانی خواندند نخست انکه دور عربی است و حصر نیز عربیست شما نمیتوانید بدانید حصر تا هسی دو چیز است چگونه میخواهید سخن شناس باشید ؟

پارسی ان پره و پروستن است در وره داشتن و پروستن پارسی انست میتوان تنگنا را نیز برخی جاها بکار برد - هسی به چم پرچین نهادن است

دراین سروده ها همه بچم محاصره و حصاراست
ز گلبنان شکفته چنان نماید باغ
که میر پرّه زدستی بدشت بهر شکار
فرخی.
مرغ از آن پرّه برون رفت ندانست همی
ز استواری که همی پرّه زدند آن لشکر.
فرخی
همه لشکرپره داشتند و از ددگان و نخجیر برانده بودند. چون پره تنگ شد نخجیر را در باغی راندند. ( تاریخ بیهقی ص 513 ) .

در درون پرّه افتد از برون نی
شیر و گاو آسمان روز شکارت
انوری.

از سواران پرّه بسته بدشت
رمه گور سوی شاه گذشت.
نظامی.

در کارنامۀ اردشیر بابکان آمده است:

�سوارانِ اردشیر را آگاهی نبود، به بُن دژ گولار آمدند و دژ را بپروستند�


در زبان‎های پارسی باستان، این واژه از parwastan ، از پیشوند para ( در فروگرفتن و پیرامون نیز میبینیمش ) و ریشۀ band به چم بستن امده در پهلوی ساسانی ، واژۀ parwast و parwand بسیار امده .

در دینکرد ششم می‏خوانیم:
�برخی نیکان پرسیدند که پَروَند تن چه و پَروَند روان چه و پَروَند دست چه؟�
در تاریخ سیستان، این واژه به گونه پَرَن امده
شادروان بهار در پابرگ این واژه می‏نویسد که هنوز در زبان مردمان سیستان این واژه به کار میرود و میان مردم خراسان به گونه پَل و برخی جای دیگر به گونه پَرَند گفته می‏شود.

این واژه در زبان مردم راور به گونه پَروَند به چم باغ بزرگ و در گویش یزد به گونه parvan kerdan ،

هنوز زنده است از این ریشه، واژۀ پرونده است

از دیگر واژگانی ساخته شده از این واژه ”پردیس“ است که در فرهنگ ایران باستان به باغ و بوستان دیوار کشیده است
در فارسی باستان از para و didā ( دیوار ) و به چم دیوار پیرامون است و انرا به گونه paradaidam - ( پرَ دَئدا پردئیس ) میبینیم

اگر بخواهیم پارسی را از نابودی رهایی و درستی و رستگاری دهیم باید اندیشه خویش را با این وازگان پارسی پرورد پرورش دهیم تا بتوانیم روان و رسا و آهنگین سخن بگوییم