کز
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
که از : ( چل سال بیش رفت که من لاف میزنم کز چاکران پیر مغان کمترین منم ) . ( حافظ )
بوی پشم و پر سوخته . بوی سوختگی پشم و پر و ابریشم و مانند آن
بوی پشم و پر سوخته . بوی سوختگی پشم و پر و ابریشم و مانند آن
فرهنگ معین
(کِ ) (اِ. ) ۱ - تنگی چیزی . ۲ - (عا. ) انسان یا جانوری که به کنجی خزیده و در خود فرو رفته باشد.
لغت نامه دهخدا
کز. [ ک َ/ ک ِ ] ( حرف ربط + حرف اضافه ) ( از: ک ، مخفف که ، + ز، مخفف از. که از باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). به معنی که از. ( ناظم الاطباء ) :
جعدی سیاه دارد کز گشنی
پنهان شود بدو درسرخاره.
به حق آن روی خوب کزو گرفتی براز.
مرا نگویی کز چه شده ست شادی سوک.
کز او شوختر کم بود کودکی.
کز این شهر من رخت برتر برم.
کز عشق تو بگداخته ام چون کلکا.
کیست کش فرقت تو نگزاید.
کز نکورویان زشتی نبود فرزاما.
جز این داشتم اومید و جز این داشتم الجخت
ندانستم کز دور گواژه زندم بخت.
کنون کزین دو شب من شعاع برزد پرو.
که ای شاه بینادل نیک نام.
همی هر زمان بر سرم بد رسد.
خوبیت عیان است چرا باید سوگند.
سزدکز تو یابم سه بوسه نهاری.
کز او مدام پریشان شده ست دانه نار.
سربتابد بی شک او را کرد باید سنگسار.
به آتش همه سوخته شد چو خف.
بدان حصاری کز برج او خجل ثهلان.
کز دور پدید آید از پیل تو عماری.
جعدی سیاه دارد کز گشنی
پنهان شود بدو درسرخاره.
رودکی.
به حق آن روی خوب بسان منقار بازبه حق آن روی خوب کزو گرفتی براز.
رودکی.
کنون همانم و خانه همان و شهر همان مرا نگویی کز چه شده ست شادی سوک.
رودکی.
پریچهره فرزند دارد یکی کز او شوختر کم بود کودکی.
بوشکور.
من آنگاه سوگند این سان خورم کز این شهر من رخت برتر برم.
بوشکور.
سوگند خورم به هرچه دارم ملکاکز عشق تو بگداخته ام چون کلکا.
ابوالمؤید.
کیست کز وصل تو ندارد سودکیست کش فرقت تو نگزاید.
دقیقی.
مکن ای روی نکو زشتی با عاشق خویش کز نکورویان زشتی نبود فرزاما.
دقیقی.
و ایشان با همه کافران کز گرد ایشان است حرب کنند و بهتر آیند. ( حدود العالم ).جز این داشتم اومید و جز این داشتم الجخت
ندانستم کز دور گواژه زندم بخت.
کسائی.
سزد که پروین بارد دو چشم من شب و روزکنون کزین دو شب من شعاع برزد پرو.
کسائی ( زندگی ، اندیشه و شعر او ص 111 ).
بدو گفت کز من بگوی این پیام که ای شاه بینادل نیک نام.
فردوسی.
بدیشان چنین گفت کز بخت بدهمی هر زمان بر سرم بد رسد.
فردوسی.
سوگند خورم کز تو برد حورا خوبی خوبیت عیان است چرا باید سوگند.
عماره.
وصال تو تا باشدم میهمانی سزدکز تو یابم سه بوسه نهاری.
خفاف.
مگرکه نار کفیده است چشم دشمن توکز او مدام پریشان شده ست دانه نار.
فرخی.
طاعت تو چون نماز است و هر آنکس کز نمازسربتابد بی شک او را کرد باید سنگسار.
فرخی.
کز او بتکده گشت هامون چو کف به آتش همه سوخته شد چو خف.
عنصری.
براند خسرو مشرق بسوی بیلارام بدان حصاری کز برج او خجل ثهلان.
عنصری.
بانگ صلوات خلق از دور پدید آیدکز دور پدید آید از پیل تو عماری.
منوچهری.
کز. [ ک َ ] (اِ) اسم فارسی طرفاست ، بزرگ او اثل است و ثمرش عذبه و بری او بی ثمر و کوچک آن مخصوص به این و شکوفه اش سفید مایل به سرخی و ثمرش مثلث و کزمازج نامند. (تحفه ). رجوع به کزمازج شود.
کز. [ ک َ ] (اِ) نوعی از ابریشم کم قیمت که قز معرب آن است . (آنندراج ). ابریشم خام . (ناظم الاطباء). ابریشم کم بها. کژ. کج . قز. (فرهنگ فارسی معین ). معرب قز و آن نوعی از ابریشم است . (فهرست مخزن الادویه ).
کز. [ ک َ / ک َ زَ ] (اِخ ) نام ولایتی است از هندوستان . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
کز. [ ک َ/ ک ِ ] (حرف ربط + حرف اضافه ٔ) (از: ک ، مخفف که ، + ز، مخفف از. که از باشد. (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). به معنی که از. (ناظم الاطباء) :
جعدی سیاه دارد کز گشنی
پنهان شود بدو درسرخاره .
به حق آن روی خوب بسان منقار باز
به حق آن روی خوب کزو گرفتی براز.
کنون همانم و خانه همان و شهر همان
مرا نگویی کز چه شده ست شادی سوک .
پریچهره فرزند دارد یکی
کز او شوختر کم بود کودکی .
من آنگاه سوگند این سان خورم
کز این شهر من رخت برتر برم .
سوگند خورم به هرچه دارم ملکا
کز عشق تو بگداخته ام چون کلکا.
کیست کز وصل تو ندارد سود
کیست کش فرقت تو نگزاید.
مکن ای روی نکو زشتی با عاشق خویش
کز نکورویان زشتی نبود فرزاما.
و ایشان با همه ٔ کافران کز گرد ایشان است حرب کنند و بهتر آیند. (حدود العالم ).
جز این داشتم اومید و جز این داشتم الجخت
ندانستم کز دور گواژه زندم بخت .
سزد که پروین بارد دو چشم من شب و روز
کنون کزین دو شب من شعاع برزد پرو.
بدو گفت کز من بگوی این پیام
که ای شاه بینادل نیک نام .
بدیشان چنین گفت کز بخت بد
همی هر زمان بر سرم بد رسد.
سوگند خورم کز تو برد حورا خوبی
خوبیت عیان است چرا باید سوگند.
وصال تو تا باشدم میهمانی
سزدکز تو یابم سه بوسه نهاری .
مگرکه نار کفیده است چشم دشمن تو
کز او مدام پریشان شده ست دانه ٔ نار.
طاعت تو چون نماز است و هر آنکس کز نماز
سربتابد بی شک او را کرد باید سنگسار.
کز او بتکده گشت هامون چو کف
به آتش همه سوخته شد چو خف .
براند خسرو مشرق بسوی بیلارام
بدان حصاری کز برج او خجل ثهلان .
بانگ صلوات خلق از دور پدید آید
کز دور پدید آید از پیل تو عماری .
زین دادگری باشی وزین حق بشناسی
کز خلق به خلقت نتوان کرد قیاسی .
کسی کز خدمتت دوری کند هیچ
بر او دشمن شود گردون گردا.
حیدر کز او رسید و زفخر او
از قیروان به چین خبر خیبر.
آن خط کز آن قلم آید آن را لجینی خوانند. یعنی خط سیمین . (نوروزنامه ).
کجا آن شیر کز شمشیرگیری
چومستان کرد با ما شیرگیری .
دورنگر کز سر نامردمی
برحذر است آدمی از آدمی .
جور نگر کز جهت خاکیان
جغد نشانم بدل ماکیان .
در حدیث آمده ست کز دل دوست
به دل دوست رهگذر باشد.
گفت با لیلی خلیفه کاین تویی
کز تو مجنون شد پریشان و غوی .
باز آی کز صبوری و دوری بسوختیم
ای غایب از نظر که به معنی برابری .
دانمت آستین چرا پیش جمال می بری
رسم بود کز آدمی روی نهان کند پری .
این همه شهد و شکر کز سخنم می ریزد
اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند.
گرچه با دلق ملمع می گلگون عیب است
مکنم عیب کزو رنگ ریا می شویم .
چل سال بیش رفت که من لاف میزنم
کز چاکران پیر مغان کمترین منم .
کز درآمد بقچه را زد دورباش
گفت ای خسقی ز والا دور باش .
|| مخفف آنکه از.(یادداشت مؤلف ) :
روی از خدا بهر چه کنی شرک خالص است
توحید محض کز همه رو در خدا کنی .
|| (حرف ربط مرکب ) بمحض اینکه . همین که .آنگاه که . (یادداشت مؤلف ) :
شماساس کز پیش جیحون برفت
سوی سیستان روی بنهاد تفت .
از دل و پشت مبارز برگشاید صد تراک
کز زه عالی کمان خسرو آید یک ترنگ .
جعدی سیاه دارد کز گشنی
پنهان شود بدو درسرخاره .
رودکی .
به حق آن روی خوب بسان منقار باز
به حق آن روی خوب کزو گرفتی براز.
رودکی .
کنون همانم و خانه همان و شهر همان
مرا نگویی کز چه شده ست شادی سوک .
رودکی .
پریچهره فرزند دارد یکی
کز او شوختر کم بود کودکی .
بوشکور.
من آنگاه سوگند این سان خورم
کز این شهر من رخت برتر برم .
بوشکور.
سوگند خورم به هرچه دارم ملکا
کز عشق تو بگداخته ام چون کلکا.
ابوالمؤید.
کیست کز وصل تو ندارد سود
کیست کش فرقت تو نگزاید.
دقیقی .
مکن ای روی نکو زشتی با عاشق خویش
کز نکورویان زشتی نبود فرزاما.
دقیقی .
و ایشان با همه ٔ کافران کز گرد ایشان است حرب کنند و بهتر آیند. (حدود العالم ).
جز این داشتم اومید و جز این داشتم الجخت
ندانستم کز دور گواژه زندم بخت .
کسائی .
سزد که پروین بارد دو چشم من شب و روز
کنون کزین دو شب من شعاع برزد پرو.
کسائی (زندگی ، اندیشه و شعر او ص 111).
بدو گفت کز من بگوی این پیام
که ای شاه بینادل نیک نام .
فردوسی .
بدیشان چنین گفت کز بخت بد
همی هر زمان بر سرم بد رسد.
فردوسی .
سوگند خورم کز تو برد حورا خوبی
خوبیت عیان است چرا باید سوگند.
عماره .
وصال تو تا باشدم میهمانی
سزدکز تو یابم سه بوسه نهاری .
خفاف .
مگرکه نار کفیده است چشم دشمن تو
کز او مدام پریشان شده ست دانه ٔ نار.
فرخی .
طاعت تو چون نماز است و هر آنکس کز نماز
سربتابد بی شک او را کرد باید سنگسار.
فرخی .
کز او بتکده گشت هامون چو کف
به آتش همه سوخته شد چو خف .
عنصری .
براند خسرو مشرق بسوی بیلارام
بدان حصاری کز برج او خجل ثهلان .
عنصری .
بانگ صلوات خلق از دور پدید آید
کز دور پدید آید از پیل تو عماری .
منوچهری .
زین دادگری باشی وزین حق بشناسی
کز خلق به خلقت نتوان کرد قیاسی .
منوچهری .
کسی کز خدمتت دوری کند هیچ
بر او دشمن شود گردون گردا.
عسجدی .
حیدر کز او رسید و زفخر او
از قیروان به چین خبر خیبر.
ناصرخسرو.
آن خط کز آن قلم آید آن را لجینی خوانند. یعنی خط سیمین . (نوروزنامه ).
کجا آن شیر کز شمشیرگیری
چومستان کرد با ما شیرگیری .
نظامی .
دورنگر کز سر نامردمی
برحذر است آدمی از آدمی .
نظامی .
جور نگر کز جهت خاکیان
جغد نشانم بدل ماکیان .
نظامی .
در حدیث آمده ست کز دل دوست
به دل دوست رهگذر باشد.
تاج الدین آبی .
گفت با لیلی خلیفه کاین تویی
کز تو مجنون شد پریشان و غوی .
مولوی .
باز آی کز صبوری و دوری بسوختیم
ای غایب از نظر که به معنی برابری .
سعدی .
دانمت آستین چرا پیش جمال می بری
رسم بود کز آدمی روی نهان کند پری .
سعدی .
این همه شهد و شکر کز سخنم می ریزد
اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند.
حافظ.
گرچه با دلق ملمع می گلگون عیب است
مکنم عیب کزو رنگ ریا می شویم .
حافظ.
چل سال بیش رفت که من لاف میزنم
کز چاکران پیر مغان کمترین منم .
حافظ.
کز درآمد بقچه را زد دورباش
گفت ای خسقی ز والا دور باش .
نظام قاری .
|| مخفف آنکه از.(یادداشت مؤلف ) :
روی از خدا بهر چه کنی شرک خالص است
توحید محض کز همه رو در خدا کنی .
سعدی .
|| (حرف ربط مرکب ) بمحض اینکه . همین که .آنگاه که . (یادداشت مؤلف ) :
شماساس کز پیش جیحون برفت
سوی سیستان روی بنهاد تفت .
فردوسی .
از دل و پشت مبارز برگشاید صد تراک
کز زه عالی کمان خسرو آید یک ترنگ .
عسجدی .
کز. [ ک َزز ] (ع ص ) مرد تند. ج ، کُزّ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). خشک منقبض . (از اقرب الموارد).
- جمل کز ؛ سخت شدید. (از اقرب الموارد).
- ذهب کز ؛ زر سخت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
- رجل کزالیدین ؛ مرد زفت و بخیل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ذوکز یعنی صاحب بخل . (از اقرب الموارد). مرد بخیل ید. (مهذب الاسماء).
- وجه کز ؛ روی زشت و ترش . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). قبیح . (از اقرب الموارد).
کز. [ ک َزز ] (ع مص ) تنگ کردن چیزی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || باهم نزدیک نهادن گام را. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به کزازة و کزوزة شود. || کُزَّ فلان ٌ؛ کزاز زده شد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به کزاز شود.
کز. [ ک ِ ] (اِ) بوی پشم و پر سوخته . بوی سوختگی پشم و پر و ابریشم و مانند آن . (یادداشت مؤلف ).رجوع به کز خوردن شود. || حالت سوختن پر یا پشم و بوی از آن برخاستن . رجوع به کز دادن شود.
کز. [ ک ِ ] (اِ) حالت انسان یا جانوری در خود فرورفته و به کنجی خزیده از سرما یا ناخوشی . رجوع به کز کردن شود.
کز. [ ک ُزز ] (ع ص ، اِ) ج ِ کَزّ. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). رجوع به کز شود.
کز.[ ک ِ ] (اِ) تنگی چیزی . || نزدیکی گامها به یکدیگر. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کَزّ شود.
فرهنگ عمید
=کژ٢
که از: چل سال بیش رفت که من لاف می زنم / کز چاکران پیر مغان کمترین منم (حافظ: ۶۸۶ ).
سوختن الیافی مانند پشم و مو که بوی خاصی ایجاد می کند.
* کز کردن: (مصدر لازم ) [عامیانه، مجاز] خود را جمع کردن و در خود فرورفتن.
که از: چل سال بیش رفت که من لاف می زنم / کز چاکران پیر مغان کمترین منم (حافظ: ۶۸۶ ).
سوختن الیافی مانند پشم و مو که بوی خاصی ایجاد می کند.
* کز کردن: (مصدر لازم ) [عامیانه، مجاز] خود را جمع کردن و در خود فرورفتن.
کژ٢#NAME?
که از: ◻︎ چل سال بیش رفت که من لاف میزنم / کز چاکران پیر مغان کمترین منم (حافظ: ۶۸۶).
سوختن الیافی مانند پشم و مو که بوی خاصی ایجاد می‌کند.
⟨ کز کردن: (مصدر لازم) [عامیانه، مجاز] خود را جمع کردن و در خود فرورفتن.
گویش مازنی
/kaz/ خرخره - گس & ذلیل و زبون - افسرده و پریشان ۳گس مزه & گس بدمزه
۱خرخره ۲گس
۱ذلیل و زبون ۲افسرده و پریشان ۳گس مزه
گس بدمزه
واژه نامه بختیاریکا
( کَز ) خز؛ پشم های نرم بز ( این مو ها با موی اصلی بز فرق دارند ) ؛ جهت ساخت محصولاتی مانند کلاه و کردین
پیشنهاد کاربران
در زمستان که هوا سرد می شودلای موهای بز هانوعی کرک بوجود می آید برای بهتر پوشش دادن پوست بز در برابر سرمااین کرک ها در زبان بختیاری کز ( kaz ) نامیده می شوند . واز آن ها کلاه درست می کنند که به کلاه کزی معروفند .
kz
در کوردی به معنای"لاغر" است
با "لاواز" می اید
لاواز:لاغر ، ضعیف
در کوردی به معنای"لاغر" است
با "لاواز" می اید
لاواز:لاغر ، ضعیف
کلمات دیگر: