مستنجد

مستنجد(نام کامل وی:أبو المظفر المستنجد بالله یوسف بن محمد المقتفی) خلیفه عباسی در بغداد از سال ۱۱۶۰ تا ۱۱۷۰ میلادی بود. وی در سال ۱۱۲۴ در بغداد زاده شده بود؛ پدرش خلیفه پیشین ابوعبدالله محمد مقتفی بود. در زمان او، خلافت فاطمی که در آن زمان ۲۶۰ سال از عمر آن می گذشت، به سوی انحطاط و فروپاشی نزدیک می شد. مستنجد را به دادگری، سختگیری بر بدکاران و هوشمندی وصف کرده اند. مستجد در سال ۱۱۷۰ میلادی درگذشت؛ پس از وی مستضی به خلافت رسید. عایشه دختر او بود که تا ۶۴۰ق عمر کرد.به فرمان مستنجد همه کتابهای ابن سینا و رسائل اخوان الشفا را در بغداد سوزاندند.(تاریخ تمدن ، عصر ایمان ، صفحه ۴۲۸)
محمد خضری (۱۴۱۹)، الدولة العباسیة، ترجمهٔ عبدالعزیز دوری، به کوشش محمد ضناری.، قاهره: دارالکتب العلمیه، ص. ۱۴۴
فاروق عمر (۱۴۲۱)، الخلافة العباسیه فی عصر الفوضی العسکریه ۲۴۷/۳۳۹ه - ۸۶۱/۹۴۶م: دراسة تاریخیة لبوادر التسلط العسکری علی الخلافة العباسیة، به کوشش سعید شورایی.، قاهره: دارالإحسان، ص. ۸۸
رسول جعفریان (۱۳۷۸)، تاریخ اسلام از پیدایش تا ایران اسلامی، به کوشش مرتضی رحیمی.، قم: انتشارات حوزه علمیه، ص. ۸۸

[ویکی اهل البیت] با درگذشت مقتضی (مقتفی)، پسرش ابوالمظفر یوسف بن محمد ملقب به المستنجد بالله به خلافت رسید. با خلافت او، برادرش با دسیسه گروهی از کنیزان درباری طرح ترور او را زمینه سازی کردند؛ اما پیش از آن که این عمل انجام گیرد، اقدام آنان کشف و مستنجد برادر خود را به همراه گروهی از درباریان توطئه گر به دجله انداخت و به این ترتیب کار خلافت را بدست گرفت.
مستنجد، اِبْن ِ بَلَدی ، شرف الدین ابوجعفر احمد بن محمد بن سعید بن ابراهیم تمیمی را در 563ق به وزارت خود برگزید. مدت خلافت مستنجد یازده سال و یک ماه بود.