جائیکه مواد سوختنی ریزند آنجا از نانوائی که گون و هیمه گرد کنند جای گون و هیمه دردکان نانوایی
سوخت دان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سوخت دان. ( اِ مرکب ) جائی که مواد سوختنی ریزند. آنجا از نانوائی که گون و هیمه گرد کنند. جای گون و هیمه در دکان نانوایی. ( یادداشت به خط مؤلف ).
فرهنگ عمید
۱. جای ریختن سوخت.
۲. جای انبار کردن و نگه داشتن سوخت.
۲. جای انبار کردن و نگه داشتن سوخت.
کلمات دیگر: