<div class="boxBd"><b>( آسموغ )</b> آسموغ. ( اِخ ) نام دیوی از تابعان آهرمن که سخن چینی و دروغ گفتن میان دو کس و جنگ انداختن دو تن بدو متعلق است. ( جهانگیری ). آشموغ : <br>گفته اش جملگی دروغ بود<br>او سخن چین چو آسموغ بود.<div class="au">طیان.</div>چنین قصه ها خود نباشد دروغ <br>نماند بافسانه آسموغ.<div class="au">؟( از کتاب موسوم بخرم بهشت ، از انجمن آرا ).</div></div>

( آسموغ ) آسموغ. ( اِخ ) نام دیوی از تابعان آهرمن که سخن چینی و دروغ گفتن میان دو کس و جنگ انداختن دو تن بدو متعلق است. ( جهانگیری ). آشموغ : گفته اش جملگی دروغ بود او سخن چین چو آسموغ بود. طیان. چنین قصه ها خود نباشد دروغ نماند بافسانه آسموغ. ؟( از کتاب موسوم بخرم بهشت ، از انجمن آرا ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd"><b>( آسموغ )</b> (ص . ) نک آشموغ .</div>

فرهنگ معین

<div class="boxBd"><b>( آسموغ )</b> دیوی از پیروان اهریمن که به سخن چینی و دروغ گفتن می پردازد: گفته اش جملگی دروغ بُوَد / او سخن چین چو آسموغ بُوَد (طیان: شاعران بی دیوان: ۳۱۴ ).</div>

( آسموغ ) دیوی از پیروان اهریمن که به سخن چینی و دروغ گفتن می پردازد: گفته اش جملگی دروغ بُوَد / او سخن چین چو آسموغ بُوَد (طیان: شاعران بی دیوان: ۳۱۴ ).

اسموغ

فرهنگ معین

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید