کلمه جو
صفحه اصلی

پیشاهنگی

فارسی به انگلیسی

scouting


scouting, scout training

فرهنگ فارسی

۱- عمل پیشاهنگ پیشرو بودن : شبانی بود گل. گوسفند داشت تیسی را ز روی نام به پیشاهنگی گله مرتب گردانید. ۲- تربیت جوانان نیکو کار طبق مقررات مخصوص. توضیح ۱- این کلمه را بدین معنی در قرن حاضر برابر انگلیسی اسکاوت ترینینگ پذیرفته اند. توضیح ۲- سازمان جهانی تربیتی و ورزشی که تشکیلات آن تا حدی شبیه سازمان نظامی است . منش افراد پیشاهنگ : آماده باش و روش آنان هر روز لااقل یک کار نیک انجام بده . است . موسس این سازمان لرد بیدن یاول است .
( پیش آهنگی ) ۱- عمل پیشاهنگ پیشرو بودن : شبانی بود گل. گوسفند داشت تیسی را ز روی نام به پیشاهنگی گله مرتب گردانید. ۲- تربیت جوانان نیکو کار طبق مقررات مخصوص. توضیح ۱- این کلمه را بدین معنی در قرن حاضر برابر انگلیسی اسکاوت ترینینگ پذیرفته اند. توضیح ۲- سازمان جهانی تربیتی و ورزشی که تشکیلات آن تا حدی شبیه سازمان نظامی است . منش افراد پیشاهنگ : آماده باش و روش آنان هر روز لااقل یک کار نیک انجام بده . است . موسس این سازمان لرد بیدن یاول است .

لغت نامه دهخدا

( پیش آهنگی ) پیش آهنگی. [ هََ ] ( حامص مرکب ) عمل پیش آهنگ. || عمل گروهی از جوانان نیکوکار دارای تعلیمات و عملیات مخصوص و شعارهای مفید.
سازمان پیشاهنگان - خلاصه تاریخچه تأسیس پیش آهنگی در جهان : این تشکیلات ابتدا در انگلستان برای یک قسم تربیت اخلاقی و اجتماعی و تمرین صفات و ملکات حمیده مابین جوانانی که تحصیلات ابتدائی خود را طی کرده اند تأسیس گردید و عبارت بود از اردوهای کوچک نظامی که بر اساس اصول نظامی تشکیل شده بود. و علاوه بر مشق نظامی و ورزش و بازی های تفریحی ، تعلیمات شدیدی نیز مؤثر در کار و تربیت فوق بودند. قدیمترین مؤسسه ای که از این نوع تشکیل شددر سال 1883م. در شهر گلاسکو بود که بریگاد جوانان نامیده می شد، از آن تاریخ به بعد چندین مؤسسه دیگر ملی به اختلاف در سالهای 1891 و 1899 و بعد از جنگهای ترانسوال در آن مملکت به ظهور رسیدند که بیشتر جنبه نظامی داشتند. تازه تر ازهمه این مؤسسات تشکیلات «جوانان پیش آهنگ بای اسکوت » بود که بدون مشق نظامی برای تربیت جوانان و آشنا کردن آنان به اصول سعی و عمل و اعتماد به نفس و تعاون و معاضدت با یکدیگر تأسیس شد و در حقیقت یک اردوی روحانی و اخلاقی بود همراه اردوهای جنگی و نظامی. مؤسس این اردو یکی از ژنرالهای مهم انگلیسی است به نام سر بادن پاول . شعار هر یک از این جمعیتها این است : «وظیفه خود را نسبت به خدا و وطن خود به جا خواهم آورد. دستگیری و مساعدت با دیگران را به هر قیمتی باشد فروگذار نخواهم کرد. قانون جمعیت را اطاعت خواهم نمود ( منظور مواد منش است )». چنانکه گفتیم نخستین بار در سال 1884 بادن پاول به این فکر افتاد که افراد رژیمان خود را اضافه بر فراگرفتن فنون نظامی وادار به یاد گرفتن طریقه پیش آهنگی نیز بنماید یعنی ابتدا غرائز اخلاقی را در آنان تقویت دهد و بعد به اجرای اصول نظامی بپردازد. وی در سال 1902 کتابی تحت عنوان «راهنمای پیش آهنگی » به رشته ٔتحریر درآورد ولی چون این کتاب برای افراد قشونی تألیف گردیده بود برای پسران مناسب نبود، معهذا در مدارس و بعضی مؤسسات مربوط به ترقی پسران این کتاب رادر تعلیم بکار میبردند. او در سال 1907 اردوی کوچکی از پسران تشکیل داد و تجاربی از طرز اداره پیش آهنگی در آن اردو کسب کرد. ضمناً در سال 1908م. کتاب راهنمای پیش آهنگی را با تجدید نظر کلی برای پسران نوشت و به طبع رسانید و البته در ابتدا نظر این نبود که پیشآهنگی رشته مستقلی را تشکیل دهد بلکه منظور این بود که مؤسساتی که برای تربیت پسران وجود داشت از قبیل بریگاد پسران ، طبقه دوم مجمع جوانان مسیحی.A.E.M.Y و مجمع.B.L.C و غیره. این نظریات را در مؤسسات خویش بکار برند و از آن استفاده کنند ولی استقبالی که عده کثیری از مردان و پسران از آن نمودند او را مجبور ساخت تا آنرا تمرکز دهد و برای اداره کردن و مراقبت آن نظاماتی وضع نماید. ابتدا سه نفر به اسامی ماژور مکلارن و خانم ماکدونالد و بادن پاول ارکان اداری آنرا تشکیل می دادند و محل آن اطاقی بود که آرتور پیرسن در اختیار آنها گذاشته بود ولارداستراتکونا مبلغ پانصد لیره باین مؤسسه هدیه کرد ولی این نهضت با چنان سرعتی پیشرفت کرد که در سال 1910 پادن پاول مجبور شد خدمت ارتش را ترک گوید و شخصاً ریاست و قیادت این مؤسسه را بعهده گیرد. در سال 1910 در شورائی که تشکیل گردید، پادشاه این مؤسسه را حمایت و ولیعهد نیز ریاست پیش آهنگی ولز را قبول فرمود. پس از آن قائدین بزرگ مذهبی و مصادر امور معارفی و مملکتی همه به حمایت پیش آهنگی برخاستندو آنرا تقویت کردند. نهضت پیش آهنگی علاوه بر مقاصد عالیه که عبارت از تهیه افراد خوب بود با تمام مؤسسات تربیتی نیز یک منظور و هدف مشترک داشت. پیش آهنگی در سال 1908 در کانادا تأسیس شد و بعد از انگلستان و ممالک تابعه آن مملکت شیلی اولین کشوری بود که در1907 آنرا قبول کرد. در سال 1909م. ممالک آلمان و سوئد و فرانسه و نروژ و هنگری و مکزیک و شیلی و آرژانتین و هندوستان و شهر سنگاپور دارای تشکیلات پیشآهنگی بوده اند.

فرهنگ عمید

۱. سازمان تربیتی و ورزشی در بیشتر کشورهای جهان که شاگردان مدارس و جوانان را با منش پیشاهنگی که پرورش جسم و فکر و آمادگی برای کارهای نیک است آشنا می سازد.
۲. (حاصل مصدر ) نوعی تعلیم وتربیت ورزشی برای شاگردان مدارس و جوانان که شبیه تعلیمات نظامی است و جوانان را ورزیده، نیکوکار، و فداکار بارمی آورد.

دانشنامه عمومی

پیشاهنگی (به انگلیسی: Scouting) جنبشی بین المللی برای امداد و کمک رسانی در مواقع اضطراری است. این جنبش در سال ۱۹۰۷ توسط رابرت بی دن-پاول پایه گذاری شد و به سرعت در جهان توسعه یافت. یکی از هدف های پیشاهنگی، ایجاد اعتماد به نفس است. هدف دیگر، ترویج روحیهٔ کمک به همنوع در میان مردم است.
سازمان پیش آهنگی ایران
پیشاهنگی در ایران در سال ۱۳۰۴ شمسی توسط آقای احمد امین زاده تأسیس گردید و در خردادماه سال ۱۳۱۴ اولین دوره مربیگری پیشاهنگی، در اردوگاه منظریه تهران (اردوگاه شهید باهنر) برگزار گردید و فعالیت های این سازمان تا سال ۱۳۲۰ ادامه یافت؛ اما به علت وقوع جنگ جهانی، از سال ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۳۲ فعالیت پیشاهنگی در ایران کمتر گسترش یافت. فعالیت های پیشاهنگی از سال ۱۳۳۲ توسط حسین بنایی به طور کامل و جهانی در سراسر ایران گسترش یافت و مجدداً با قوت بیشتری فعالیت های خویش را پی گرفت و تا سال ۱۳۶۴ ادامه داشت.

دانشنامه آزاد فارسی

سازمانی غیرنظامی، با هدف پرورش قوای جسمی و فکری و اخلاقی و اجتماعی کودکان و نوجوانان، افزایش دانش و اطلاعات آنان، تقویت حس وطن دوستی و آشنایی با وظایف اجتماعی در ایشان. این سازمان در بسیاری از کشورهای جهان دایر است و نخست در ۱۹۰۸ سـِر بادن پاوِل چنین سازمانی را در انگلستان تأسیس کرد و کشورهای دیگر نیز آن را پذیرفتند. پیشاهنگی دختران در ۱۹۱۰ تأسیس شد. سازمان پیشاهنگی ایران در ۱۳۰۴ش ایجاد شد و در ۱۳۱۳ش مورد توجه رضاشاه پهلوی قرار گرفت و شخصی با نام تامـِس گیبسون از امریکا برای ادارۀ آن به ایران آمد. از ۱۳۲۰ش، به سبب جنگ جهانی دوم، فعالیت آن متوقف شد، در ۱۳۳۲ش دیگربار بازگشایی شد، و تا حدود پیروزی انقلاب اسلامی ایران دایر بود. در ایران، پیشاهنگان برحسب سن به سه دسته تقسیم می شدند: شیربچگان (هفت تا دَه سالگی)، پیشاهنگان (یازده تا پانزده سالگی)، و جویندگان و سیاران (پانزده تا بیست سالگی).


کلمات دیگر: