( آسمان دره ) آسمان دره. [ س ْ / س ِ دَ رَ / رِ / دَرْ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) کاهکشان. کهکشان. مجرّه. اُم ُالسماء. راه مکه.راه حاجیان. شرج. شرج السماء. ( السامی ) :
بکوچه ای که رَوی با کف گهرافشان
چو آسمان دره سازی ز بس گهرباری.
منجیک ( از جهانگیری ).
سمند از آسمان داده نشانش
بسان آسمان درّه کمانش.
ثنائی.