بهروزی

نیکبختی خوشبختی سعادت .

( ~. )(حامص . ) خوشبختی ، سعادت .

بهروزی. [ ب ِ ] ( حامص مرکب ) نیک بختی. خوشبختی. سعادت. ( فرهنگ فارسی معین ). ترقی. روزبهی. خوشبختی :
به پیروزی و بهروزی ، همی زی با دل افروزی
بدولتهای ملک انگیز و بخت آویز اخترها.ز پیروزی بدست آرد همه کام
ز بهروزی بچنگ آرد همه نام.به جنگ ارچه رفتن ز بهروزی است
گریز بهنگام پیروزی است.مرا جمال تو هر روز عید و نوروز است
ز عید و نوروزم با فرخی و بهروزی.بهروزی و روزی ز فلک نتوان خواست
کان ریزه کشی ازدر روزی ده ماست.ای درت آن آسمان که از افق تو
کوکب بهروزی کرام برآمد.ای بلنداختر خدایت عمر بی پایان دهاد
هرچه پیروزی و بهروزی خدایت آن دهاد.غبار راه طلب کیمیای بهروزی است
غلام همت آن خاک عنبرین بویم.ز تقویم خرد بهروزیم بخش
بر اقلیم سخن پیروزیم بخش.صبوری مایه ٔفیروزی آمد
قویتر پایه بهروزی آمد.

نیک بختی، سعادت.