کلمه جو
صفحه اصلی

اژغ

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - شاخه هایی که از درخت بریده باشند ترکیه شاخ. باریک و لمس . ۲ - شوخ چرک .

فرهنگ معین

( آژغ ) (ژُ ) ( اِ. ) = آژوغ : نک ازغ .
( اَ ) [ په . ] (اِ. ) نک اَزغ .

( اَ ) [ په . ] (اِ.) نک اَزغ .


لغت نامه دهخدا

( آژغ ) آژغ. [ ژُ ] ( اِ ) رجوع به آزغ شود.
اژغ. [ اَ ] ( اِ ) شاخه هائی را گویند که از درخت بریده باشند و بعربی جلمه خوانند. ( برهان قاطع ). آژغ. ( فرهنگ ناصری ). ازغ. ازگ. ستاک. و رجوع به ازگ شود. || شوخ. چرک :
سوی آسمان کردش آن مرد روی
بگفت ای خدا این تن من بشوی
از این اژغها پاک کن مر مرا
همه آفرین زآفرینش ترا.
ابوشکور بلخی.

اژغ . [ اَ ] (اِ) شاخه هائی را گویند که از درخت بریده باشند و بعربی جلمه خوانند. (برهان قاطع). آژغ . (فرهنگ ناصری ). ازغ . ازگ . ستاک . و رجوع به ازگ شود. || شوخ . چرک :
سوی آسمان کردش آن مرد روی
بگفت ای خدا این تن من بشوی
از این اژغها پاک کن مر مرا
همه آفرین زآفرینش ترا.

ابوشکور بلخی .



فرهنگ عمید

( آژغ ) شاخه ای که از درخت خرما یا تاک ببرند.
= ازغ

ازغ#NAME?


پیشنهاد کاربران

تک شاخه ای بریده شده از درخت


کلمات دیگر: