بنطیقسطی

(بَ قُ ) [ معر. ] (اِ. )به معنی پنجاهمین (روز ) نزد یهودیان ، جشنی به یاد روزی که خدا الواح را به موسی فرستاد. نزد عیسویان ، جشنی که در پنجاهمین روز پس از «پاک » به یاد نزول روح القدوس به حواریون برپا شود.

بنطیقسطی. [ ب ِ ق ُ ] ( معرب ، اِ ) روز یکشنبه پنجاهم از روز فطر و این نام رومی است و از پنجاه مشتق است و اندر او روح القدس فرود آمد بسر شاگردان عیسی و از نور او نیرو گرفتند و زمان ایشان مختلف شد و هر کسی سوی آن ناحیت برفت و آن زمان بکار دارند تا دعوت کنند بمسیح. ( التفهیم ص 20 ). رجوع به بندیکستی شود.