شتری که آرنج وی بر گردد و بر پهلو در خورد و جروح گرداند . ناکت
واکت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
واکت. [ ک ِ ] ( ع ص ) شتری که آرنج وی برگردد و بر پهلو درخورد و مجروح گرداند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ناکت. ( اقرب الموارد ). رجوع به ناکت شود.
کلمات دیگر: