مانیذ. ( معرب ،اِ ) مفرد موانیذ است. ادی شیر گوید: مانیذ الجزیه ، بقیت آن ، مأخوذ از «مانیده » است به معنی باقی. ( از حاشیه المعرب جوالیقی ص 325 ). و رجوع به مانید شود.
