کلمه جو
صفحه اصلی

محسن مقدم

دانشنامه عمومی

محسن مقدم (زادهٔ ۱۲۷۹ در تهران – درگذشتهٔ ۱۳۶۶ خورشیدی) از بنیان گذاران دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران و استاد ممتاز این دانشگاه بود. او نشان دانشگاه تهران را با الهام از تاریخ و فرهنگ کهن ایران طراحی کرده است که علی رغم همهٔ تحولات دهه های پس از آن، هنوز هم بر سردر دانشگاه باقی است. مقدم اولین ایرانی است که به دریافت نشان لژیون دو نور با درجهٔ «اوفیسیه» از طرف شارل دو گل رئیس جمهور فرانسه مفتخر شده است.
«استاد دانشگاه تهران خانهٔ قدیمی و گران قیمت خود را موزه کرد/عکس». خبرآنلاین. ۱۳۹۰. بایگانی شده از اصلی در ۱۹ شهریور ۱۳۹۱. از پارامتر ناشناخته |ماه= صرف نظر شد (کمک)
از بنیان گذاران دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
محسن مقدم، فرزند محمدتقی خان احتساب الملک، در اواخر دوران قاجار در سال ۱۲۷۹ خورشیدی در تهران زاده شد. او در سال ۱۲۹۱ خورشیدی در سنین کودکی برای تحصیل به اروپا فرستاده شد. در میانهٔ جنگ جهانی اول به ایران بازگشت و در مدرسهٔ صنایع مستظرفه در محضر استادانی چون کمال الملک ادامهٔ تحصیل داد؛ و پس از چندسالی مجدداً به اروپا بازگشت. محسن مقدم مدتی در بخش باستان شناسی موزهٔ لوور در پاریس در کلاس های ژرژ کنتنو، باستان شناس معروف، آموزش دید و با درجهٔ عالی، تحصیل در آن جا را به پایان رساند. او علاوه بر باستان شناسی، در پاریس به آموزش نقاشی هم پرداخت. محسن مقدم در سال های پایانی حضور خود در اروپا به عنوان نمایندهٔ فرهنگی ایران در نشست ها و نمایشگاه های متعددی حضور یافت.
محسن مقدم در سال ۱۳۱۵ خورشیدی با سلما کویومجیان ازدواج نمود. سِلما نیز مدتی در رشتهٔ باستان شناسی و هنر تحصیل کرده بود. محسن و سلما در همان سال به ایران بازگشتند و به همراه همسر بلغاری ارمنی تبارش در خانهٔ پدری خود در تهران ساکن شدند. او در سال ۱۳۱۶ در مرکز باستان شناسی به عنوان بازرس فنی هیئت باستان شناسی فرانسوی شوش به سرپرستی رولان دومکنم فعالیت تخصصی خود را آغاز کردند. آن ها مدتی را نیز زیر نظر آندره گدار در موزهٔ ایران باستان مشغول بودند. محسن مقدم مأموریت های باستان شناسی و هنری متعددی را به انجام رسانید که یکی از آن ها سرپرستی هیأتی به منظور تهیهٔ نقشه باستان شناسی گیلان در سال ۱۳۴۰ بود که بعدها این مأموریت توسط دکتر عزت الله نگهبان یکی از شاگردان مقدم ادامه داده شد.محسن مقدم در ۱۹ آبان ماه ۱۳۶۶ درگذشت و در آرامستان امامزاده عبدالله (شهرری) دفن شد.


کلمات دیگر: