نیامیختن چیزی بچیزی و مراد از آن یکتایی در امری و ثانی نداشتن در کاری است .
بی قرینگی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بی قرینگی. [ ق َ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) نیامیختن چیزی به چیزی ، و مراد از آن یکتایی در امری و ثانی نداشتن در کاری است. ( غیاث ) ( آنندراج ).
کلمات دیگر: