رنج کشیدن پرستاری و مواظبت کردن کسی یا چیزی
تیمار کشیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تیمار کشیدن. [ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) رنج کشیدن. پرستاری و مواظبت کردن کسی یا چیزی. تعهد و مراقبت و دلسوزی کردن امری :
کشیدی همه ساله تیمار من
میان بسته بودی به هر کار من.
نبد کس که تیمار رویین کشید.
کشیدن بدین کار تیمار من.
کایزد بدهاد او را جزانده و تیمار.
جودش چو کندغارت درهای یتیم آور
کآخر نه یتیمان را تیمار کشد عدلش.
گرد نقط عالم پرگار کشد عدلش.
آفتابی در آفتابه کشیم.
کشیدی همه ساله تیمار من
میان بسته بودی به هر کار من.
فردوسی.
کمند اندر افکند و بر زین کشیدنبد کس که تیمار رویین کشید.
فردوسی.
همه یاد دارید گفتار من کشیدن بدین کار تیمار من.
فردوسی.
تیمار رعیت کشد و انده درویش کایزد بدهاد او را جزانده و تیمار.
فرخی ( از آنندراج ).
سالاری باید بانام و حشمت که آنجا رود و غزو کند و خراجها بستاند چنانکه قاضی تیمارعمل ها و مالها می کشد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 269 ).جودش چو کندغارت درهای یتیم آور
کآخر نه یتیمان را تیمار کشد عدلش.
خاقانی.
شاهی که خلایق را تیمار کشد عدلش گرد نقط عالم پرگار کشد عدلش.
خاقانی.
چند تیمار از این خرابه کشیم آفتابی در آفتابه کشیم.
نظامی.
رجوع به تیمار و دیگر ترکیبهای آن شود.کلمات دیگر: