جمشید شیبانی

جمشید شیبانی (زاده ۱۳۰۱ یا ۱۳۰۴ - درگذشت ۱۲ تیر ۱۳۸۸ در لس آنجلس، کالیفرنیا) کارگردان، تهیه کننده و خواننده موسیقی پاپ ایران بود. «ترانهٔ سیمین بر» یکی از ترانه های معروف وی است.
سه دلباخته (۱۳۵۶)
خانم دلش موتور می خواد (۱۳۵۵)
دختر نگو، بلا بگو (۱۳۵۴)
پسرخوانده (۱۳۵۲)
عشقی ها (۱۳۵۰)
ملا ممد جان (۱۳۵۰)
ساقی (۱۳۴۹)
قانون زندگی (۱۳۴۳)
طلای سفید (۱۳۴۱)
مستشار جزیره (۱۳۳۵)
برای تو (۱۳۳۴)
جمشید شیبانی در سال ۱۳۰۱ در تهران و در خانواده ای هنرمند به دنیا آمد. او نوهٔ دختری میرزا عبدالله، پدر موسیقی ایران است و پدرش عنایت الله خان شیبانی از پیشگامان هنر نمایش در ایران به شمار می رود.
او دانش آموختهٔ به ترتیب، هنرستان هنرپیشگی تهران، تعلیم و تربیت از دانشگاه سانتامونیکا و سینما از دانشگاه کالیفرنیا است.
فعالیت هنری را از سال ۱۳۱۷ با پیش پرده خوانی در تئاتر نصر آغاز کرد. در سال ۱۳۱۹ همزمان با افتتاح رادیو به همکاری با آن پرداخت و با اجرای ترانهٔ «بی تو» عملاً موسیقی پاپ را در ایران بنیان نهاد. این اقدام او در ابتدا با مخالفت تعدادی از بزرگان موسیقی ایران، از جمله غلامحسین بنان مواجه شد ولی در نهایت جای خود را به طور کامل در موسیقی ایران باز کرد.