کلمه جو
صفحه اصلی

جمشید هاشم پور

دانشنامه عمومی

جمشید هاشم پور با نام هنری جمشید آریا (زاده ی ۳ فروردین ۱۳۲۳ در تهران) هنرپیشه ایرانی است.
ژن خوک (۱۳۹۷)
مأموریت غیرممکن (۱۳۹۷)
شین (۱۳۹۷)
درخونگاه (۱۳۹۶)
هایلایت (۱۳۹۶)
دارکوب (۱۳۹۶)
ملی و راه های نرفته اش (۱۳۹۵)
انزوا (۱۳۹۵)
نفس (۱۳۹۴)
سریال شهرزاد (۱۳۹۴)
من دیه گو مارادونا هستم (۱۳۹۳)
هاری (۱۳۹۳)
روزگاری عشق و خیانت (۱۳۹۲)
کلاشینکف (۱۳۹۲)
هیس! دخترها فریاد نمی زنند (۱۳۹۲)
گام های شیدایی (۱۳۹۱)
گشت ارشاد (۱۳۹۰)
زنها شگفت انگیزند (۱۳۸۹)
گلوگاه شیطان (۱۳۸۹)
پایان نامه (۱۳۸۹)
ازدواج در وقت اضافه (۱۳۸۸)
کیفر (۱۳۸۸)
چهره به چهره (۱۳۸۷)
فرود در غربت (۱۳۸۷)
خیابان بیست و چهارم (۱۳۸۷)
کلبه (۱۳۸۷)
نفوذی (۱۳۸۷)
استشهادی برای خدا (۱۳۸۶)
آن مرد آمد (۱۳۸۶)
محافظ (۱۳۸۶)
چهار انگشتی (۱۳۸۵)
میم مثل مادر (۱۳۸۵)
سنگ، کاغذ، قیچی (۱۳۸۵)
قاعده بازی (۱۳۸۵)
از دوردست (۱۳۸۴)
قتل آنلاین (۱۳۸۴)
یک بوس کوچولو (۱۳۸۴)
جنایت (۱۳۸۲)
مزرعه پدری (۱۳۸۲)
واکنش پنجم (۱۳۸۱)
سفر به فردا (۱۳۸۰)
قارچ سمی (۱۳۸۰)
آواز قو (۱۳۷۹)
مسافر ری (۱۳۷۹)
رنجر (۱۳۷۸)
سهراب (۱۳۷۸)
باشگاه سری (۱۳۷۷)
چشم عقاب (۱۳۷۷)
هیوا (۱۳۷۷)
زخمی (۱۳۷۶)
شبیخون (۱۳۷۶)
یاغی (۱۳۷۶)
یورش (۱۳۷۶)
جوانمرد (۱۳۷۵)
عقرب (۱۳۷۵)
لاک پشت (۱۳۷۵)
دشمن (۱۳۷۴)
فاتح (۱۳۷۴)
گروگان (۱۳۷۴)
ویرانگر (۱۳۷۴)
آخرین بندر (۱۳۷۳)
دیوانه وار (۱۳۷۳)
روز دیدنی (۱۳۷۳)
سربلند (۱۳۷۳)
مجازات (۱۳۷۳)
نیش (۱۳۷۳)
آخرین خون (۱۳۷۲)
پادزهر (۱۳۷۲)
پرواز از اردوگاه (۱۳۷۲)
ضربه طوفان (۱۳۷۲)
یاران (۱۳۷۲)
افعی (۱۳۷۱)
تماس شیطانی (۱۳۷۱)
طعمه (۱۳۷۱)
قافله (۱۳۷۱)
قهرمان (۱۳۷۰)
دادستان (۱۳۷۰)
دلشدگان (۱۳۷۰)
قرق (۱۳۷۰)
گل ها و گلوله ها (۱۳۷۰)
پرده آخر (۱۳۶۹)
عشق و مرگ (۱۳۶۹)
مادر (۱۳۶۸)
روز باشکوه (۱۳۶۷)
تیغ و ابریشم (۱۳۶۴)
یوزپلنگ (۱۳۶۴)
پایگاه جهنمی (۱۳۶۳)
تاراج (۱۳۶۳)
عقاب ها (۱۳۶۳)
بازداشتگاه (۱۳۶۲)
بالاش (۱۳۶۲)
دادشاه (۱۳۶۲)
نقطه ضعف (۱۳۶۲)
خط قرمز (۱۳۶۰)
فرمان (۱۳۶۰)
ایوالله (۱۳۵۰)
خوشگلترین زن عالم (۱۳۵۰)
عشقی ها (۱۳۵۰)
قسمت (۱۳۴۹)
جنجال پول (۱۳۴۷)
جهنم سفید (۱۳۴۷)
جمشید هاشم پور در سال ۱۳۲۳ در تهران به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. وی اولین فیلم سینمایی خود را با معرفی یکی از دوستانش به ساموئل خاچیکیان، کارگردان ایرانیِ ارمنی تبار، در سال ۱۳۴۷ و با بازی در نقش کوتاهی در فیلم جهنم سفید آغاز کرد. سپس در فیلم های جنجال پول ساختهٔ پرویز خطیبی و ایوالله به کارگردانی منوچهر نوذری، خوشگل ترین زن عالم (به همراه منوچهر وثوق)، قسمت (کارگردان امیر شروان)، عشقی ها (کارگردان جمشید شیبانی) بازی کرد.آخرین فیلمش در قبل از انقلاب خوشگلترین زن عالم به کارگردانی قدرت الله احسانی و بازیگری منوچهر وثوق، جمیله بود. بعد از آن برای مدتی سینما را رها کرد تا سال ۱۳۶۱ که به دعوت مسعود کیمیایی برای بازی در فیلم خط قرمز دوباره به سینما بازگشت. او ستاره سینمای ایران در دهه هفتاد بود. همچنین در جوانی در ورزشهای رزمی چون ووشو فعالیت می کرده است.
بازی او در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج ساختهٔ ایرج قادری بود که جمشید هاشم پور (آریا) را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سال ها مخاطبان بسیاری را روانهٔ سینماها می کرد.فیلمهای بعدی او عبارتند از: فرمان، بازداشتگاه، نقطه ضعف، بالاش، پایگاه جهنمی، عقابها، یوزپلنگ، تیغ و ابریشم، عشق و مرگ، پرده آخر، تماس شیطانی، دادستان، قرق، مادر، طعمه، افعی، یاران، آخرین خون، نیش، پرواز از اردوگاه، آخرین بندر، ضربه طوفان، یاغی، رنجر، زخمی، مجازات، گروگان، عقرب، آواز قو، گشت ارشاد، مسافر ری و چندین فیلم دیگر تا به امروز.جمشید هاشم پور از معدود هنرپیشگان موفق سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبه هایش سینما را از سینما شروع کرده است و تنها فعالیت تئاتری وی صحنه هایی از فیلم تماس شیطانی بود که صحنه های تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد.وی با بازی در نقشهای متفاوت توانایی های خود را به اثبات رسانده است. او در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد در کنار بازی در فیلم های اکشن و حادثه ای گه گداری بازی در نقشهای دیگر را نیز امتحان کرده است: روز باشکوه (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷) - مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸) - پردهٔ آخر (واروژ کریم مسیحی، ۱۳۶۹) - عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، ۱۳۶۹) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۰).
هاشم پور پس از دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۷) برای بازی در فیلم هیوا (رسول ملاقلی پور) گزیده کار شد و سعی کرد در فیلم های خوب و متفاوت بازی کند.بازی بسیار خوب او در فیلم های آواز قو (سعید اسدی، ۱۳۷۹)، سفر به فردا (محمدحسین حقیقی، ۱۳۸۰)، قارچ سمی (رسول ملاقلی پور، ۱۳۸۰)، واکنش پنجم (تهمینه میلانی، ۱۳۸۱) نشان از رویکرد سخت گیرانهٔ هاشم پور دارد. او در این سال ها یک بازی تحسین برانگیز در فیلم مسافر ری (داود میر باقری، ۱۳۷۹) از خود به نمایش گذاشت.


کلمات دیگر: