کلمه جو
صفحه اصلی

نینجوتسو

دانشنامه عمومی

نین جوتسو (به ژاپنی: 忍術 ) یک هنر رزمی ژاپنی است که در لغت به معنای حرکت پنهانی است و در آن استراتژی ها و تاکتیک های جنگ های نامتعارف و چریکی و روش های جاسوسی و پنهان کاری آموزش داده می شود.
علی حق شناس، دانشنامه هنرهای رزمی، تهران، نگاه بوستان، ۱۳۹۴.
دان اف دریکر، نینجوتسو «هنر نامرئی شدن»، ترجمه: سوسن مشهدی، تهران: نشر علم و حرکت.
باشگاه نینجا
سایت رسمی بوجینکان
از برجسته ترین خصوصیات نین جوتسو این است که بدن و جسم را پایگاه فکر و اندیشه می داند و کالبد آدمی را آموزش می دهد تا با آن روح را بسازد. اصول اصلی و اجرای تکنیک ها نیاز به سرعت، تعادل، تمرکز، قدرت و تنظیم زمان تنفس و کنترل آن دارد و بدون آن فاقد ارزش است.
روایت های مختلفی در مورد منشاء و چگونگی تکامل نین جوتسو و پیدایش نینجا مطرح شده است. در افسانه های ژاپنی آمده که نینجاها از نسل هیولایی هستند که نیمی انسان و نیمی کلاغ بود. بر اساس بیشتر منابع تاریخی نینجاها به تدریج خود را به عنوان نیروی مخالف همتایان طبقه بالاتر خود یعنی سامورایی ها در ژاپن فئودال مطرح کردند و تکامل این هنر رزمی بین قرن ششم تا نهم میلادی در ژاپن اتفاق افتاد.
اثر کلاسیک نظامی چینی یعنی «سان تزو» که توسط سان وو استراتژیست معروف سده پنجم پیش از میلاد به رشته تحریر درآمده از منابع اصلی نینجاها برای تکامل هنر رزمی بود. این کتاب در قرن ششم میلادی وارد ژاپن شد و به طور دقیق توسط دربار سلطنتی و خانواده های متخاصم مورد بررسی قرار گرفت. بودیسم نیز تقریباً در همان زمان وارد ژاپن شد، پیشینیان نینجاها به دلیل گرایش به بودیسم، یاغی نامیده می شدند. در آن هنگام درگیری های شدیدی میان هواداران بودیسم و پیروان مذهب ملی ژاپنی ها یعنی آئین شینتو جریان داشت و این گروه های یاغی که بعدها به یامابوشی معروف شدند، برای حمایت از خود تمرین هنرهای رزمی و استراتژی های نظامی را با ترس روانی و قدرت های اسرار آمیز ترکیب کردند.


کلمات دیگر: