مبارکباد گوی
تهنیت گر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تهنیت گر. [ ت َ ی َ گ َ ] ( ص مرکب ) مبارکبادگوی :
همه مردمانش که حاضر بدند
که و مه همه تهنیت گر شدند.
همه مردمانش که حاضر بدند
که و مه همه تهنیت گر شدند.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).
رجوع به تهنیت و دیگر ترکیبهای آن شود.کلمات دیگر: