محمد بن عیسی بن سوره بن موسی بن ضحاک سلمی ضریر بوغی ترمذی حافظ مشهور مکنی بابی عیسی .
ترمذی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ترمذی . [ ت َ رَ ] (اِخ ) محمدبن اسماعیل بن یوسف سلمی مکنی بابواسماعیل ترمذی متوفی 270 هَ . ق . و ابن اثیر در «الکامل » او راصاحب تصانیف شمرده است . (از هدیة العارفین 2:20).
ترمذی . [ ت َ م َ ] (اِخ ) احمدبن الحسن بن جُنَیدب مکنی به ابوالحسن از حفاظ بود بشام و عراق سفر کرد و در مصر از سعیدبن حکیم بن ابی مریم و کثیربن عفیر و در شام از آدم بن ابی ایاس و در عراق از ابانعیم و احمدبن حنبل و کسانی که در طبقه ٔ آنان بودند حدیث شنید... بخاری در صحیح و ترمذی در جامع و ابوبکربن خزیمة و دیگران از وی روایت کرده اند. (از معجم البلدان ج 2 ص 383).
ترمذی. [ ت ِ م ِ ] ( ص نسبی ) یا ترمدی به حرکات ثلاثه و کسر سیم یا ضم آن دو قول و ذال معجمه ، منسوب به شهر ترمذ که آن طرف جیحون است. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). منسوب است به ترمد که شهری است در ساحل نهر بلخ که جیحونش خوانند جمعی کثیر از علما و مشایخ و فضلا از این سرزمین ظهور کرده. ( از سمعانی ). از ترمذ یا ترمد :
جاجم ترمدی است لایق وقت
من در این باب دارم استادی.
ترمذی. [ ت َ م َ ] ( اِخ ) احمدبن الحسن بن جُنَیدب مکنی به ابوالحسن از حفاظ بود بشام و عراق سفر کرد و در مصر از سعیدبن حکیم بن ابی مریم و کثیربن عفیر و در شام از آدم بن ابی ایاس و در عراق از ابانعیم و احمدبن حنبل و کسانی که در طبقه آنان بودند حدیث شنید... بخاری در صحیح و ترمذی در جامع و ابوبکربن خزیمة و دیگران از وی روایت کرده اند. ( از معجم البلدان ج 2 ص 383 ).
ترمذی. [ ] ( اِخ ) محمدبن احمدبن نصرالترمذی مکنی به ابوجعفر از فقهای شافعی بود که در زمان خویش از فقهای شافعی کسی در دیانت و ورع و زهد بمانند او نبود. در بغداد اقامت داشت و در آنجا از یحیی بن بکیرالمصری و یوسف بن عدی و کثیربن یحیی و جز آنها حدیث گفت و از وی احمدبن کامل القاضی و عبدالباقی بن قانع و دیگران روایت کرده اند... بسال 200 یا 210 هَ. ق. متولد شد و در 11 محرم 295 هَ. ق. درگذشت. ( وفیات الاعیان ج 3 ص 334 ).
ترمذی. [ ت َ رَ ] ( اِخ ) محمدبن اسماعیل بن یوسف سلمی مکنی بابواسماعیل ترمذی متوفی 270 هَ. ق. و ابن اثیر در «الکامل » او راصاحب تصانیف شمرده است. ( از هدیة العارفین 2:20 ).
ترمذی. [ ت َ م َ ] ( اِخ ) محمدبن علی بن حسن ( یاحسین )بن شیرالمؤذن الحکیم الترمذی الصوفی مکنی به ابوعبداﷲ از بزرگان مشایخ خراسان است از پدر خود و از قتیبةبن سعید و صالح و جز آنان روایت کند و در خراسان وعراق و دیگر نواحی بسیار کس از او حدیث شنیدند. ابوعبدالرحمان سلمی گوید وی را از ترمذ بیرون کردند و بر کفر او شهادت دادند. کتابی که بنام ختم الولایه و کتابی بنام علل الشریعه تصنیف کرد... سپس به بلخ شد و چون با مذهب مردم بلخ موافقت داشت او را پذیرفتند.
از اوست : کتاب الفروق. کتاب غرس الموحدین و کتب دیگر. ( از معجم المطبوعات ج 1 ص 633 ).
ترمذی. [ ت َ م َ ] ( اِخ ) محمدبن عیسی بن سورةبن موسی بن ضحاک سلمی ضریر بوغی ترمذی ،حافظ مشهور، مکنی بابی عیسی. یکی از امامانی است که در علم حدیث به آنان اقتدا کنند. کتاب جامع و علل را در نهایت اتقان تصنیف کرد چنانکه بدو مثل زنند. وی شاگرد بخاری است و نزد بعضی از شیوخ او نیز تلمذ کرد. در سیزدهم رجب سال 279 هَ. ق. به ترمذ درگذشت.
جاجم ترمدی است لایق وقت
من در این باب دارم استادی.
سوزنی
ترمذی. [ ت َ م َ ] ( اِخ ) احمدبن الحسن بن جُنَیدب مکنی به ابوالحسن از حفاظ بود بشام و عراق سفر کرد و در مصر از سعیدبن حکیم بن ابی مریم و کثیربن عفیر و در شام از آدم بن ابی ایاس و در عراق از ابانعیم و احمدبن حنبل و کسانی که در طبقه آنان بودند حدیث شنید... بخاری در صحیح و ترمذی در جامع و ابوبکربن خزیمة و دیگران از وی روایت کرده اند. ( از معجم البلدان ج 2 ص 383 ).
ترمذی. [ ] ( اِخ ) محمدبن احمدبن نصرالترمذی مکنی به ابوجعفر از فقهای شافعی بود که در زمان خویش از فقهای شافعی کسی در دیانت و ورع و زهد بمانند او نبود. در بغداد اقامت داشت و در آنجا از یحیی بن بکیرالمصری و یوسف بن عدی و کثیربن یحیی و جز آنها حدیث گفت و از وی احمدبن کامل القاضی و عبدالباقی بن قانع و دیگران روایت کرده اند... بسال 200 یا 210 هَ. ق. متولد شد و در 11 محرم 295 هَ. ق. درگذشت. ( وفیات الاعیان ج 3 ص 334 ).
ترمذی. [ ت َ رَ ] ( اِخ ) محمدبن اسماعیل بن یوسف سلمی مکنی بابواسماعیل ترمذی متوفی 270 هَ. ق. و ابن اثیر در «الکامل » او راصاحب تصانیف شمرده است. ( از هدیة العارفین 2:20 ).
ترمذی. [ ت َ م َ ] ( اِخ ) محمدبن علی بن حسن ( یاحسین )بن شیرالمؤذن الحکیم الترمذی الصوفی مکنی به ابوعبداﷲ از بزرگان مشایخ خراسان است از پدر خود و از قتیبةبن سعید و صالح و جز آنان روایت کند و در خراسان وعراق و دیگر نواحی بسیار کس از او حدیث شنیدند. ابوعبدالرحمان سلمی گوید وی را از ترمذ بیرون کردند و بر کفر او شهادت دادند. کتابی که بنام ختم الولایه و کتابی بنام علل الشریعه تصنیف کرد... سپس به بلخ شد و چون با مذهب مردم بلخ موافقت داشت او را پذیرفتند.
از اوست : کتاب الفروق. کتاب غرس الموحدین و کتب دیگر. ( از معجم المطبوعات ج 1 ص 633 ).
ترمذی. [ ت َ م َ ] ( اِخ ) محمدبن عیسی بن سورةبن موسی بن ضحاک سلمی ضریر بوغی ترمذی ،حافظ مشهور، مکنی بابی عیسی. یکی از امامانی است که در علم حدیث به آنان اقتدا کنند. کتاب جامع و علل را در نهایت اتقان تصنیف کرد چنانکه بدو مثل زنند. وی شاگرد بخاری است و نزد بعضی از شیوخ او نیز تلمذ کرد. در سیزدهم رجب سال 279 هَ. ق. به ترمذ درگذشت.
ترمذی . [ ] (اِخ ) محمدبن احمدبن نصرالترمذی مکنی به ابوجعفر از فقهای شافعی بود که در زمان خویش از فقهای شافعی کسی در دیانت و ورع و زهد بمانند او نبود. در بغداد اقامت داشت و در آنجا از یحیی بن بکیرالمصری و یوسف بن عدی و کثیربن یحیی و جز آنها حدیث گفت و از وی احمدبن کامل القاضی و عبدالباقی بن قانع و دیگران روایت کرده اند... بسال 200 یا 210 هَ . ق . متولد شد و در 11 محرم 295 هَ . ق . درگذشت . (وفیات الاعیان ج 3 ص 334).
ترمذی . [ ت َ م َ ] (اِخ ) محمدبن علی بن حسن (یاحسین )بن شیرالمؤذن الحکیم الترمذی الصوفی مکنی به ابوعبداﷲ از بزرگان مشایخ خراسان است از پدر خود و از قتیبةبن سعید و صالح و جز آنان روایت کند و در خراسان وعراق و دیگر نواحی بسیار کس از او حدیث شنیدند. ابوعبدالرحمان سلمی گوید وی را از ترمذ بیرون کردند و بر کفر او شهادت دادند. کتابی که بنام ختم الولایه و کتابی بنام علل الشریعه تصنیف کرد... سپس به بلخ شد و چون با مذهب مردم بلخ موافقت داشت او را پذیرفتند.
از اوست : کتاب الفروق . کتاب غرس الموحدین و کتب دیگر. (از معجم المطبوعات ج 1 ص 633).
ترمذی . [ ت َ م َ ] (اِخ ) محمدبن عیسی بن سورةبن موسی بن ضحاک سلمی ضریر بوغی ترمذی ،حافظ مشهور، مکنی بابی عیسی . یکی از امامانی است که در علم حدیث به آنان اقتدا کنند. کتاب جامع و علل را در نهایت اتقان تصنیف کرد چنانکه بدو مثل زنند. وی شاگرد بخاری است و نزد بعضی از شیوخ او نیز تلمذ کرد. در سیزدهم رجب سال 279 هَ . ق . به ترمذ درگذشت .
سمعانی گوید مرگ او در قریه ٔ بوغ بود بسال 275 هَ . ق . نام او را در الانساب ذیل نسبت بوغی آورده است . (وفیات الاعیان ). اوراست : 1- جامع صحیح یا جامع ترمذی . 2 - شمائل النبویة و الخصال المصطفویه . (از معجم المطبوعات ). و رجوع به تاریخ گزیده ص 760 و هدیة العارفین ص 2:19 و الاعلام زرکلی ج 3 ص 162 شود.
ترمذی . [ ت ِ م ِ ] (ص نسبی ) یا ترمدی به حرکات ثلاثه و کسر سیم یا ضم آن دو قول و ذال معجمه ، منسوب به شهر ترمذ که آن طرف جیحون است . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). منسوب است به ترمد که شهری است در ساحل نهر بلخ که جیحونش خوانند جمعی کثیر از علما و مشایخ و فضلا از این سرزمین ظهور کرده . (از سمعانی ). از ترمذ یا ترمد :
جاجم ترمدی است لایق وقت
من در این باب دارم استادی .
جاجم ترمدی است لایق وقت
من در این باب دارم استادی .
سوزنی
دانشنامه عمومی
ترمذی می تواند به موارد زیر اشاره کند:
ابوعیسی ترمذی، محدّث مشهور اهل سنّت در قرن سوم و نویسنده کتاب الجامع الصحیح معروف به سنن ترمذی، از صحاح ستّه
سیدبرهان الدین محقق ترمذی، عارف سده هفتم
منجیک ترمذی، شاعر ایرانی
ابوعیسی ترمذی، محدّث مشهور اهل سنّت در قرن سوم و نویسنده کتاب الجامع الصحیح معروف به سنن ترمذی، از صحاح ستّه
سیدبرهان الدین محقق ترمذی، عارف سده هفتم
منجیک ترمذی، شاعر ایرانی
wiki: ترمذی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] ترمذی (ابهام زدایی). ترمذی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • محمد بن احمد ترمذی، محدّث و فقیه شافعی در قرن سوم • ابوعیسی ترمذی، محدّث مشهور اهل سنّت در قرن سوم و نویسنده کتاب الجامع الصحیح معروف به سنن ترمذی، از صحاح ستّه • سیدبرهان الدین محقق ترمذی، عارف سده هفتم • محمد بن علی ترمذی، ملقب به حکیم، محدّث، مؤلف و از عرفای بزرگ قرن سوم
...
...
wikifeqh: ترمذی_(ابهام_زدایی)
کلمات دیگر: