پرمویی

پرمویی (انگلیسی: Hypertrichosis) یا هایپرتریکوز به رویش بیش از حد موهای بدن به هر دلیلی گفته می شود. دو گروه کلی پرمویی وجود دارد پرمویی منتشر (در تمام بدن) و پرمویی موضعی.
خز
هیرسوتیسم
پرمویی می تواند مادرزادی باشد یا اکتسابی (مثلاً ناشی از تومورها یا عوارض دارویی). گاه پرمویی فقط موجب افزایش موهای آندروژنیک می شود.
هیرسوتیسم نوعی پرمویی در زنان و کودکان است که فرد مبتلا رویش بیش از حد موهای آندروژنیک (موهای مدل مردانه) در نواحی مانند صورت و سینه دارد.برخی از علل هیرسوتیسم: چاقی، عوارض دارویی مانند داروهای هورمونی، قرص ضد بارداری خوراکی و انسولین، تومورها مانند تومور غدد جنسی، هیپرپلازی مادرزادی آدرنال، سندرم تخمدان پلی کیستیک، بیماری کوشینگ و آکرومگالی.
اگر علت زمینه ای هیرسوتیسم قابل درمان نباشد کاهش وزن، داروهای موضعی (مانند کرم موبر، افلورنیتین Eflornithine)، درمانهای غیر دارویی مانند لیزر آی پی ال (Intense pulsed light)، الکترولیز و اپیلاسیون و داروهای آنتی آندروژنیک خوراکی مانند فیناستراید و اسپیرنولاکتون در درمان هیرسوتیسم بکار رفته اند.موهایی که قبل از شروع درمان دارویی رشد کرده اندو به موهای ضخیم تبدیل شده اند، صرفاً با درمان داروی ازبین نمی روند و نیاز به استفاده همزمان از روشهایی مانند الکترولیز و لیزر جهت از بین رفتن مو دارند.

پُرمویی (hirsutism)
رشد موهای ضخیم در زنان، با الگوی توزیع مردانه. اختلالات هورمونی، بیماری تخمدان ها، و برخی از داروها از علل بروز این حالت به شمار می روند. موهای زاید صورت و ساق پاها را با الکترولیز از بین می برند.