واریاسیون های دیابلی

واریاسیون های دیابلی (به آلمانی: Diabelli-Variationen؛ به انگلیسی: Diabelli Variations) (نام اصلی: ۳۳ واریاسیون براساس یک والس از آنتون دیابلی) مجموعهٔ ۳۳ واریاسیون برای پیانو اثر لودویگ فان بتهوون، در دو ماژور، اپوس ۱۲۰، که آهنگساز آن را بین سال های ۱۸۱۹ و ۱۸۲۳ تصنیف کرد. بتهوون این واریاسیون ها را براساس یک والس اثرِ آنتون دیابلی ساخت.
Kinderman, William, Beethoven, Oxford University Press, 1995, p. 211.
موسیقی شناسان معتقدند که این اثر، در کنار واریاسیون های گلدبرگ اثر یوهان سباستیان باخ، از درخشان ترین واریاسیون های پیانو است. آلفرد برندل معتقد است که این اثر بتهوون عظیم ترین اثر تاریخ موسیقی است که تاکنون برای پیانو نوشته شده است.